Şübhesiz ki, hal-hazırda yehudilerin ve xristianların elinde olan Tövrat ve İncil kitabları tehrif olunmuş İlahi kitablardır. Yeni, Musa (e) ve İsanın (e) getirdiyi sema kitabları deyildirler. Bu kitablar bu iki peyğemberin (e) telebeleri ve ya terefdarları terefinden cemlenmiş ve yazılmışdır. Ancaq bunu da qeyd etmek lazımdır ki, bu kitabların heç olmasa bir hissesi Musa (e) ve İsa (e) terefdarlarının dedikleri esasında yazılmışdır. Ona göre bu kitablarda gelenlerin hamısını qebul etmek mümkün deyildir ve eyni zamanda, hamısını inkar etmek de olmaz. Belke bu cür de demek olar ki, bu iki İlahi kitabda peyğemberlerin gösterişleri başqalarının dedikleri ile qarışmışdır.

Bütün bunlara baxmayaraq, bu kitablarda böyük İslam dininin ve Resuli-Ekremin (s) müjdesini veren nişaneler vardır.

Bele ki, İncilin Yuhna qolunda üç halda “Fari qelit” sözü işlenmişdir. Tercümede “teselli veren” menasını verir. İndi ise Yuhnanın bu üç metnine diqqet edek:

1.”Men atamdan isteyeceyem ki, o, sizlere başqa bir teselli veren gönderecekdir ki, ebedi olaraq, sizlerle olacaqdır”. (Yuhna İncili, 14-cü fesil, 16-cı cümle).

2. “Atam terefinden gönderilen o teselli veren gelende, yeni atam terefinden gelen heqiqi ruh menim haqda müjde verecekdir”. (Yuhna İncili, 15-ci fesil ve 26-cı cümle).

3. “Ancaq size düz deyirem ki, yaxşı olar ki, men gedem, eger men getmesem. O, teselli veren sizin yanınıza gelmeyecekdir. Ancaq getsem, onu sizin yanınıza göndereceyem”. (Yuhna İncili, 16-cı fesil ve 7-ci cümle).

Tövratın 17-ci feslinde deyilir: “İbrahim Allaha dedi ki, ey kaş İsmayıl senin hüzurunda yaşayardı ve İsmayıl haqda etdiyin duanı eşitdim: indi ona bereket verdim, onu barlı etdim ve 12 server doğulacaqdır ki, onu böyük ümmet qerar vereceyem”.

Bundan başqa Peyğemberden (s) gelen hedisde Peyğemberin (s) Tövratda gelen leqeblerinin “Haşer” ve “Aqeb” olduğunun şahidi oluruq.

Maraqlısı odur ki, yunan menşeli İncilin metninde teselli verenin yerinde “pir klitus” sözü gelmişdir.

[1] 2 3 >>