(İslami saytlara istinaden)

Her bir işi görmemişden evvel bezi müqeddimeler vardır ki, onlar olmasa, iş neticesiz qalacaqdır. Eger hemin müqeddimeler olarsa, ancaq işi görmesen, yene de neticesiz qalacaqdır ve fürseti elden vermiş olacaqsan. Ağıllı insanlar o keslerdir ki, sebrle hemin müqeddimenin hazır olmasını gözeleyerler. Müqeddimeler hazır olandan sonra ise hemin işi görer ki, meqsedine çata bilsin.

Belelikle, teleskenliyin menası - müqeddimeler hazır olmadan hemin işi görmekdir ki, bu da neticesiz qalacaqdır. Teleskenlik exlaqi rezilet sayılır. Sebir etmek ise onun antonimidir. Sebir - exlaqi fezilet sayılır. İnsanlar telesdiyine göre onlara çox sayda xesaret deyir. Ona göre de Qurani-Kerim insanları sebir etmeye, hövseleli olmağa ve telesmekden qaçmağa devet edir. Quranda peyğemberlerin dastanlarını eşitmekle telesmeyin ziyanını ve sebir etmeyin şirin semeresini görmek olar. Quran-Kerimin sorağına gedib, bir neçe ayeye nezer salaq:
1. “Musa ona dedi: “Öyredildiyin elmden mene öyretmek şerti ile sene tabe olummu?”. Dedi: “Sen menimle beraber sebir edib qatlaşa bilmezsen. Etraflı bilmediyin bir şeye nece döze bilersen?”. Dedi: “İnşeallah meni dözümlü göreceksen ve senin emrinden çıxmayacağam”. (“Kehf”, 66-69).
2. “(Ya Muhemmed!) sene o savaşların (ve ya düşmenlerin) xeberi gelib çatdımı? O zaman onlar mehriban divardan aşıb geldiler. Onlar Davudun yanına gelende Davud qorxdu. Onlar dediler: “Qorxma! Biz birimiz o birisine haqsızlıq eden iki savaşanıq. Bizim aramızda edaletle hökm et! Ve haqdan keçme ve bizi düz yola hidayet et! Bu, menim qardaşımdır. Onun doxsan doqquz qoyunu, menim ise birce qoyunum vardır. O: “Onu mene ver!” - deyir. Danışıqda da mene qalib gelir. (Davud) dedi: “O senin birce qoyununu öz qoyunlarına qatmaq istediyi üzünden sene zülm etmişdir, eslinde şeriklerin çoxu bir-birine zülm eder. Tekce iman getirib saleh emeller edenlerden savayı. Bunlar ise olduqca azdırlar”. Davud bildi ki, Biz onu imtahana çekmişik. Derhal Rebbine

[1] 2 3 ... 6 >>