barede Quranda “el-Beqere” suresi 43-cü aye, “Meryem” suresi 43-cü aye, “Sad” suresi 24-cü ayelerinde bildirilir. “El-Maide” suresinin 55-ci ayesinin axırında “hum rakiun” ifadesi hemin menadadır. Yeni: “O kesler ki, (Allaha) namaz qılır ve rükuda olduqları halda zekat verirler.”. Burada söhbet namazdakı duruş növü sayılan rükudan getmir. Ayedeki rüku mehz ixlas ve tevazökarlıq menasındadır, çünki ayede namaz artıq qeyd olunmuşdur ve namazın ikinci defe tekrarlanmasına lüzum yoxdur. Göründüyü kimi, burada ayenin axırında rüku kelmesi namazın ve zekatın ne cür yerine yetirilmeli olduğunu gösterir. Ayedeki sözlere fikir versek bunların indiki zamanda işlendiyini görerik. Ayede keçmiş zamandan behs olunmur, eksine, davamlı emelden söhbet gedir. Yeni, möminlerin keyfiyyetlerinden budur ki, onların namazı, zekatı (Allahdan qorxaraq, ixlasla, riyasız) olmalıdır. Bu davamlı bir emeldir ve zamana göre mehdudlaşmır.
Bezileri deyirler ki, bu emel Hezreti Eli ile mehdudlaşmır, hetta bütün imamlar rükuda zekat veribler. Eger doğrudan da beledirse, onda niye bu feziletli emeli Peyğember (Allahın ona salavatı ve salamı olsun) etmeyib?
Hemçinin bu uydurma revayete baxanda, göre bilerik ki, rükuda zekat vermek üçün , ele bir zeruriyyet yox idi Meger namaz qılanların namazı bitirdikden sonra yoxsulun zekatı istemesi, yaxud namaz qılanlar namazı bitirdikden sonra zekatı ona özleri vermesi daha feziletli sayılmazmı? Axı namazda, rükuda zekat vermeyi zeruri eden nedir ki?
Bilmek lazımdır ki, ibret lefzin xüsusiliyinde yox, ümumiliyindedir. Eger doğrudan da bu aye Hezreti Elinin iddia olunan bu emeline göre nazil olubsa, onda bu tekce ona xas deyil. Yeni kim bu cür etse, onlara da aid olur.
Veli kelmesinin menaları : idareçi, rehber, kömek eden, dost ve s. Mehz bu aye gösterir ki, ayede qeyd olunan veli sözünün menası çox aydındır. Bunu bilmek üçün bu ayeden evvel ve sonra gelen ayeleri oxumaq lazımdır ve meselenin neye aid olduğu aydın olur. Melum olur ki, söhbet kafirle

<< 1 [2] 3 4 >>