başqasının zatı ile] and içmek [haramdır.] Çünki İbn Ömerin hedisinde peyğember – sallellahu aleyhi va sellem – Ömerin öz atasına and içdiyini eşitdi ve dedi: “Heqiqeten Allah atalarınıza and içmeyi size qadağan edir, kim and içerse ya Allaha and içsin, ya da sussun!” Muttefequn aleyh. İbn Ömerden merfu olaraq revayet olunur: “Kim Allahdan başqasına and içerse küfr etmiş ve ya şirk etmişdir.” et-Tirmizi revayet etmiş ve hesen saymışdır. Bunun menası işin ağırlığını göstermekdir.”[17] Mecdud-Din Ebul-Bereket İbn Teymiyye “el-Muharrar”da, el-Haccavi “el-İqna” eserinde, el-Merdavi “el-İnsaf”da, İbn Muflih “el-Furu”da bu emelin haram olduğunu deyirler ve bu, mezhebin görüşüdür. Mezhebin görüşü bunun haram olduğunu söylese de henbeli alimlerinin hamısı eyni görüşde olmayıblar. İbn Qudame “el-Muqni”de, Ebul-Xattab el-Kelvazani “el-Hidaye”de ve es-Samiri “el-Mustevib”de Allahdan başqası ile and içmeyin mekruh olduğunu deyibler. Hetta İbnul-Munce bunun mekruh olmasının mezhebin görüşü olduğunu söylemişdir. Sözsüz ki, mezhebe bu görüşü nisbet etmek xetadır, eksine ilk dövr henbelilerde bu görüş üstün olsa da, mezheb son dövr alimlerden el-Haccevi ve İbnun-Neccar el-Fetuhi kimi alimlerin görüşü ile müeyyen edilir.
Göründüyü kimi henbeli alimleri bu emelin küfr ve ya şirk olması haqqında gelmiş hedislerin zahirini tevil edir ve bunun mübaliğe olduğunu deyirler. Hedis ile qesd olunan bu işin ağırlığına işare etmekdir. Şeyx Mustafa es-Suyuti er-Ruheybani – rahimehullah – deyir: “(Hedis) bunun ağırlığını göstermek menasındadır, bunu bu şekilde elm ehli tefsir edib.”[18]

<< 1 ... 4 5 [6]