göre şerte bağlamaqdan ferqli olan yeminlere aiddir ve bu, ittifaq ile mekruhdur, çünki and içilen şey tezim baxımından Allaha şerik qoşulmuş olur.”[7]
Yemin etmeyin ferqli növleri mövcuddur ve yuxarıda izah olunduğu kimi şerte bağlı gelecek üçün edilmiş yeminde Allahdan başqasına yemin etmek mekruh deyildir. Bunun misalı bir neferin bele demesine benzeyir: “eger bu işi görmesem arvadımı boşayacam!” ve ya “eger bu işi etsem bir qul azad edecem.” Bu cür Allahdan başqası ile, yeni boşama ve qul azad etmek ile yemin etmek henefilere göre hedisin ehate dairesine daxil deyildir, ona göre de mekruh deyildir. Lakin insanın “atana and olsun” ve ya “ömrüme and olsun” şeklinde verdiyi andlar hedisin ehate dairesine bir-başa daxil olduğu üçün mekruhdur. Onların bunu mekruh sayması hedisin zahirini tevil etmeklerinden ireli gelir ki, onlara göre bunun şirk ve küfr adlanması mübaleğe ve teğliz meqsedi daşıyır ve mekruh hökmü ile qesd etdikleri harama yaxın mekruhdur. Doğrusunu Allah bilir!
Maliki mezhebi:
Maliki mezhebinde bu barede iki görüş mövcuddur. Şeyx Alleme Şemsud-Din Ebu Abdilleh Muhammed bin Muhammed el-Hattab er-Raini – rahimehullah – deyir:
“[Peyğemberle, Kebe ile (and içmek)] “et-Tevdih” kitabında İbnul-Hacib’in sözü barede dedi: Bundanbaşqası[8] ile yemin etmek mekruhdur, bunun haram olduğu da deyilmişdir, yeni Kebe ve peyğembere and içmek kimi Allah ve Onun sifetlerinden başqası ile yemin etmek. Bu iki görüşden güclü olan bunun haram olmasıdır, çünki “el-Muvatta” ve “es-Sahiheyn”de Ömerden – radiyallahu anhu gelen hedisde Allahın Elçisi – sallellahu aleyhi va sellem deyir: “Heqiqeten Allah size boşanma ve qul azad etmekde yemin etmeyi qadağan etmişdir.” Bu iki şeyle and verene tedib etmeyi uyğun görübler, halbuki mekruh olan şeyde tedib yoxdur. Yalnızca bu ikisi haqqında yemin sözünü işletmeyin mecaz olduğunu söylemek istisnadır; meger görmürsen ki, huruful-qasem bu hallarda işledilmir?!” Sitatın sonu. el-Qurtubi peyğemberin – sallellahu aleyhi va sellem –

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>