Sevgi hissi her bir kesde mövcuddur. İnsan sevir. O, ata-anasını, doğmalarını, sevimli oyuncaqlarını, çayın şırıltısını, gülleri sevir. Sevgisiz yaşamaq mümkün deyil. Çünki Allah bu hissi her bir insanın tebietine yerleşdirib. Bu hisslerin arasında ele bir şirin sevgi var ki, ustadlar ona şerler qoşub, dastanlar yazıb. Elbette ki, söhbet kişi ile qadın arasındakı ülvi sevgiden gedir. Leyli ve Mecnun, Esli ve Kerem, Romeo ve Cülyetta� Unudulmaz qehremanlar. Bir-birine sevgi duyan insanlar ruhen ve qelben bir-birlerini istemekle yanaşı, eyni zamanda bir-birlerine cismen yaxınlığa can atırlar. Allah bu yaxınlığa olan telebatı her bir normal insanın tebietinde qoyub. Eks halda insan normal heyatdan özünü mehrum etmiş olacaq. Unutmayaq ki, Allah Ademi yaratdıqda, onu tek qoymayıb Hevvanı da yaratdı. Axı kişinin qadına, qadının da kişiye tebii telebatı var! Buna göre, İslam dini bu tebii telebatı ödemek üçün hetta erken yaşlardan aile qurmağı daha meqsedeuyğun hesab edir. Şübhe yox ki, kişi ile qadın arasındakı cinsi temas aile heyatının ayrılmaz hissesidir. Bes göresen, İslam dininin bu meselede ne kimi icaze ve qadağaları var?


Sevgi mütleqdir

İlk önce onu qeyd etmek lazımdır ki, İslama göre kişi ile qadın qarşılıqlı sevgi esasında aile heyatı qurmalıdır. Yalnız bele olduqda en ideal ve en xoşbext aileye sahib olmaq mümkündür.

Cütlükler arasında sevgi olanda neinki meişet qayğıları rahatlıqla öz hellini tapır, bu hemçinin intim münasibetleri daha ehtiraslı, daha ülvi, daha sarsılmaz ve davamlı edir. İslama göre, kişi ile qadın bezi istisnalar olmaqla, istenilen vaxtda cinsi elaqe ile meşğul ola bilerler.


Hezret Mehemmed Peyğember kişilere bele meslehet verib: �Qadınınızla yaxınlıq etmeyiniz sedeqedir. Oradakılar soruşdular: Ey Allahın elçisi, şehvetimize göre savab da qazanırıq?! Hezret dedi: �Halal yolla şehvetini söndüren savab qazanır!�




Ümumiyyetle hem kişi, hem de qadın qarşı terefin isteyini nezere alıb, vaxtı, hevesi olmasa bele, buna

[1] 2 3 >>