"…Artıq dümdüz namazı qılın, zekatı verin ve Allaha sarılın, sizin Mövlanız Odur. İşde, ne gözel mövla ve ne gözel kömekçi. (Hecc Suresi, 78 )
Uca Allah möminlere, Özüne yaxınlaşdıracaq vesileler axtarışları qarşılığında, hem dünyada özlerine dost ve kömekçi olacağı, hem de sonsuz axiret heyatında qurtuluşa çatacaqları müjdesini verer.
Dinin özü ve temeli Uca Allahı tek İlah olaraq qebul etmek ve ONdan başqa heç bir varlığa qulluq etmemek-tövhiddir. Bezi insanlar ise Allaha inandıqlarını söyleseler de özlerine başqa ilahlar taparaq Allaha ortaq edreler. Bu insanların yanılması yalnız Allaha qulluq etme inancını qavraya bilmemekdir. Halbuki Allahın tek İlah olduğuna iman etmek, Allahı Alemlerin tek olmasını anlamaq çox ehemiyyetlidir.

"Sizin İlahınız tek bir İlahdır; ONdan başqa İlah yoxdur; O, Rehmandır, Rehmdir (bağışlayan ve esirgeyendir)." (Beqere Suresi, 163)

İnsanların bir qisimi Allahın tekliyine inandıqlarını söyleseler de, gizli şekk içindedirler ve günah içinde yaşadıqlarının şüurunda deyildirler. Bu kesler, Allaha şirk qoşmanın, yalnız bütlerin ya da totemlerin qarşısında diz çöküb secde etmek olduğunu zenn ederler. Halbuki qarşısında secde etmeden de bir varlığa qulluq etme, onu ilahlaşdırma günahı işlene biler.



Uca Allahın sifetlerini, özüne ya da bir başqa varlığa etf etmesi adamın şirk qoşmasına sebeb olar. Bu sebeble bütün işleri deyişdirib-çevirenin, her hadisesni nizama qoyanın, idaresinde tutanın Allah olduğunun unudulmaması lazımlıdır. Meselen xeste olub ardından yaxşılaşan adam, özünü yaxşılaşdıranın hekimi ya da istifade etdiyi derman olduğunu düşünse gizli şirke bulaşmış olar. Halbuki xesteliyini yaxşılaşdıran Şafi (Şefa veren) olan Allahdır. Müalicesiyle maraqlanan hekim ve istifade etdiyi derman adamın yaxşılaşmasında yalnız bir vesiledir. Şefanı veren yalnız Allahdır; O dilemedikce en yaxşı hekim ve en faydalı olduğu düşünülen dermanlayar da şefa ola bilmez.
Diger terefden, Allahı deyil yalnız insanları memnun edecek

[1] 2 >>