Her şey ikili olduğu bir dünyada yaşayırıq.
Bir biriyle tezadda olan hissler, duyğular, insanlar...
Tezadda olan yaşamlar, dünyalar, iç alemler...
Bir cismin iki üzü – görünen ve görünmeyen, iki terefi – işıq ve kölge düşen...
Sizce bunlar hamısı tesadüfdürmü?
Belke yaxşının altından xett çekilmesi üçün pislik, xoşbextliyin hiss edilmesi üçün bedbextlik, xeyire qiymet verilmesi üçünse şer lazım imiş?
Her zaman her kes sevinseysi bunun sevinc olduğu neden bilinerdi - göz yaşları olmasaydı?
Sülh ve eminamanlığın nece bir nemet olduğu hardan bilinerdi - müharibeler olmasaydı?
Nedir bunlar?
Hisslerimizin kütleşmemesi üçün gpnderilen sınaqlar?
Dine nezer salaq.
Qadir Allah ve iblis.
Aldatmaq, yalan ve pisliklerin arxasına qoymaq üçün gereken vacib obraz - İblis ve yaradan, qoruyan - uca Allah.
Iblis olmadan Allahın varlığı monoton olardı. Onun monolit olması üçün iblis varlığı labüd deyilmi.
Allah iblisi secdeye getmediyi üçünmü dergahından qovdu ve onunla düşmen oldu.
Bunun bele olacağı melum deyildi?
Niye torpaqdan bir varlıq yaradıb ondan evvel yaranan daha qüdretli birine - Buna secde et - deyildi?
Özümüzden götürek...
Atanız kimise başqa bir uşağı getirse eve ve size - Sen öz otağını hemişelik ona vereceksen ve hemişe ona qulluq edib baş eyeceksen dese ne ederdiniz? Lap bir az dözerdiniz, amma hemişe deyil ki? Suallar ve şübheler sizi incitmezdimi?
Qürurunuz szi baş eymekden boyun qaçırtmazdımı? Axı o sizden sonra gelib ve sizin yerinizi tutur.
Tebii ki, bu cür halda iblisin «men secde etmirem» reaksiyası gözlenilmeliydi.
Uca Allahın bilmediyi heç ne yoxdur...
İblis kimi bir qüvvenin olması lazım idimi?
Bir olan Allaha her zaman inanmışam ve bizleri yaşadan da bu inamdır.
Amma her bir kesin sualı ola biler ve heç kes heç neyi sonunadek bile bilmez!
