yolla gedib-gelmesi heç kesde heç bir şübhe oyatmazdı. Bağ qapısına geden yol ise kor dalanın dibinde idi, bura burulandan sonra da, ya burdan çıxanda da kimse görüb duyuq düşe bilmezdi. Oruc boynuna almaq istemese de Ofelyayla münasibetlerinin yaranmasında bu mülahizelerin de rolu vardı. Her halda elaqeleri üç ile yaxın davam edirdi ve işde görüşseler de sevgi geceleri ayda iki ya üç defe olduğu üçün bir-birinden doyub usanmamışdılar, bir-birinin pisin vurmamışdılar. Elbette, Oruc bir az ondan narahat idi ki, onun özüyçün yalnız xoş bir macera olan bu elaqe Ofelyayçün daha böyük bir hisse, duyğuya çevrile biler… Amma deyesen Ofelya da yeterince ağlı başında bir qadın idi ve çılğın, xoş keçen bu şenbe görüşleri, Orucun vaxtaşırı bahalı hdediyyeleri onu tamamile temin edirdi, bes iydi. Ayrı bir şey istemirdi, ayrı bir şey gözlemirdi ve ayrı bir umacağı yoxdu. 3

Müayine ve müalice, maddi imkanlar, aile sakitliyi ve sabitliyi, oğlunun gelecek yükselişi, bağın açıq havası, belle ağacların dibini işlemesi, Ofelyalı şenbeler, dost meclisleri, preferans, nerd, videofilmler - deqiq ömür cedveli. Oruc ucu çeper içine salıb qoruyurdu ve bu çeperin, bu divarın dalında qaynaşan, çalxalanan, kükreyen, qan axıdılan, göz yaşı tökülen dünyanın ona ele bil heç dexli yoxdu. Belke bu ele özü de dünyadan mühafize olunmaq, qortunmaq ve xilas olmaq yolu idi, dünyanın onsuz da heç vaxt, heç kim terefinden düzelmeyecek derdlerini Orucun öz içine salmamaq üçün bir üsul, vasite idi. Öz xoşumuzla gelmediyimiz bu beş günlük dünyanın beş gününü de qara görmemek, derd-bela içinde yaşamamaq cehdi idi.

Sehhetinden şikayetçi olmadığı kimi, yuxusundan da şikayetçi deyildi. Adeten 11-de, 12-nin yarısında yuxlayar, seher 7-de, en geci sekkizin yarısında durar, idman eder, yay-qış duşun altına girerdi. Amma son vaxtlar herdenbir yuxusu qaçardı. Elelxüsus da axşamdan yatıb gece yarısı qefleten oyananda, seherecen yata bilmeyib yataqda qurcuxa-qurcuxa qalanda halı yaman olurdu. İlan-qurbağa

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 34 >>