xestelerin qebulu, çerşenbe günü axşam Mehdigilde preferans. Udduğu da olurdu, uduzduğu da. Çox da böyük mebleğe oynamırdılar, ele-bele meşğuliyyet üçün. Cüme axşamları - demek olar ki, her hefte pes-mezara gederdi. Bezen hetta iki-üç yere. Tanışları çoxdu ve xeyir-şer, nece deyerler - borcdu.

Tanışı çox, dostu azdı. iki-üç dostuyla nadir hallarda siyasetden danışardılar. Maraqları - peşeleri ve peşelerinin yaratdığı maddi imkanlar, ailelerinin rifahı idi. Bir de qadınlar. Hamısı hele cavan erkekler idi ve hamısının heyatın zövq-esfasına aludeliyi, heyatdan kam almaq isteyi tebii idi.

Bir-birini süretle teqib eden gergin ictimai-siyasi hadiselerden uzaq olmağa çalışırdılar. Tez-tez deyişen iqtidar-müxalifet xadimlerinin heç birine inamları yoxdu. Ne onların semimiyyetine inanırdılar, ne davalarının doğrudan-doğruya xalq yolunda olduğuna… Emindiler ki, hamısının meqsedi yalnız iş başına gelmek, qapışdırmalını qapışdırmaq, qamarlanmalını qamarlamaq, ele keçirilmeni ele keçirmek idi. Orucun indiyecen elde etdikleri besi idi, artığını istemirdi, bilirdi ki, artıq tamah baş yarar.

Heyatın şövqünü, lezzetini dadmaq üçün de su perisine oxşayan iyirmi beş yaşlı Ofelyası vardı.

Ofelya Orucgilin xestexanasında şefqet bacısıydı. Beş il qabaq ere getmiş, ayrılmışdı. Xasiyyetleri tutmamışdı, bir ilden de az süren nikahları uğursuz olmuşdu.

Orucun gözü Ofelyanı çoxdan tutmuşdu, amma Ofelyadan da gözel, genc qızları eline almaq üçün her imkanı vardı - boy-buxunu, yaraşığı, geyinib-geçinmesi, tecrübesi, dille tovlamaq mehareti, pulu, bağı, maşını. Mehz Ofelyanı seçmesi belke de genc qadının Şüvelanda - Orucun bağına nisbeten yaxın yerde yaşaması sebebinden oldu. Bir defe bağdan şehere qayıdarken Ofelyanı elektrik qatarı stansiyasına teref addımlayan gördü, maşını saxladı ve yalnız onda bildi ki, Ofelya burda yaşayır. Orucun bağı Ofelyanın ata-anasıyla yaşadıqları evle elektrik qatarlar dayanacağı, bazar, dükanların arasında idi, odur ki, genc qadının mehz bu

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 34 >>