edib çaresizliyini tesdiq etmişdise bunun müqabilinde halal haqqını alması tebii idi. Halal saydığı haqq resmi maaşından ölçüyegelmez derecede artıq olurdusa bunu da edaletli hesab edirdi. Axı çıxardığı ad, tecrübesi, biliyi onun qeder maaş alan bir çox başqa kolleqalarından, işdaşlarından defe-defe üstün idi. Xestelerin, daha doğrusu xeste yiyelerinin başqasını yox, mehz hekim Orucu axtarması, onun qebuluna düşmek cehdleri, bunun üçün istenilen mebleği vermeye hazır olduqları da danılmaz heqiqetdi. O da vardı ki, xestexanadakı iş saatlarından elave heftenin iki günü, axşamlar hekim Oruc patsientleri öz evinde de qebul edirdi. Bir sözle, son on-on beş ilde hekim Orucun heç bir maddi sıxıntısı yox idi. Pencereleri denize baxan kooperativ evde dördotaqlı menzil almışdı, onu tamamile yeniden temir etdirmişdi, yeri bahalı, naxışlı parketle döşetmiş, qapı, pencerelerini palıd ağacından düzeltdirmiş (hem de otaqların arasındakı qapıları yarımdairevi tağ şekline salmışdı), tavana ve divarlara qabartma-bezekler vurdurmuş, her otaqçün, metbex ve eyvançün xarici mebel destleri almışdı. Otaqları, dehlizi xrustal vazlar, berq vuran çilçıraq işıqlandırırdı. Üç televizoru, iki müxtelif sistemli videosu (biri de bağda idi), lazır diskleri çaldıran cihazları vardı. Xarici seferlere videokamerayla çıxardı. Özünün sürdüyü içi maqnitofonlu, stereodinamikli «Volqa»sı ve Merdekanda bağı vardı.

Ele bütün rahatsızlıqlar da bu bağdan başladı. Daha doğrusu evvel her şey son derece uğurlu ve xoş idi. Bağı beş il bundan qabaq almışdı. Orucdan evvel bu bağ 88-ci ilin melum hadiselerinden sonra Bakıdan Moskvaya köçmüş bir ermeni hekimin imiş. Ermeniden qalma birmertebeli evin ikinci mertebesini ve geniş eyvanını Oruc tikdirdi. Hamamı genişlendirib sauna qurdurdu, yeni mebel aldı. İyul, avqust aylarını bağda Pakizeyle qalardı. Yay tetillerinde Moskvadan gelen oğlu da bir-iki hefteni bağda keçirerdi. İlin qalan aylarında ise her heftenin sonunda Oruc bağa tek gelerdi. «Tek» deyende, yeni

<< 1 [2] 3 4 ... 34 >>