misilsizdir. Hazırlıqsız söhbet mövzudan-mövzuya keçecek, mühüm şexsle görüşdüyünüze göre memnunluq hissinizden başqa, o qeder de semeresi olmayacaq.

Bu, birinci qaydadır.

İkinci qayda odur ki, söhbet qısa olınalıdır. Herden kimse menim qarşımda öyünende ki, hansısa yüksek vezifeli şexsle üç saat erzinde söhbet etmişdir, men derhal qarmaqarışıq bir danışıqdan söz getdiyini anlayıram. Altmışıncı illerde, men artıq iş başında olmayanda, prezident de Qoll Parise her gelişimde menimle görüşürdü. 1963-cü ilde Yelisey sarayında onun ve xanım de Qollun men ve xanımım üçün teşkil etdikleri iki saatlıq seher yemeyinden başqa bütün görüşlerimiz üçün yarım saatlıq vaxt teyin olunurdu. Hetta söhbetin en qızğın çağında bele vaxt biten kimi de Qoll nezaketle, ancaq tekidle görüşü sona çatdırırdı. Eger bezen o bunu etmeyende bele, men stuldan qalxır, xudahafizleşirdim. Her ikimiz vaxtımızın az olduğunu bildiyimize göre qarşılıqlı iltifata vaxt itirmezdik. Her ikimiz öz istediyimiz meselelerden danışardıq. Hemin söhbetler ne qeder qısa olsa da, dovlet xadimi kimi sonrakı fealiyyatimde mene çox kömek elemişdi.

Lakin olduqca qısa söhbetlere üstünlük vermek de ifrata varmaq olardı. Keçmiş senator Ed Maski Vaşinqtonda resmi nahar zamanı Kalvin Kulidle yanaşı eyleşmiş siyasetçi qadının başına gelmiş ehvalatı danışardı. Hemin qadın bilirdi ki, Kulid az danışandır. Onunla açıq söhbet etmişdi: "Cenab prezident, siz mene merci udmaqda kömek edersinizmi? Refiqem menimle merc tutub ki, bütün nahar zamanı sizden iki kelmeden artıq söz eşide bilmeyeceyem." Kulid cavab verir: "siz uduzmusunuz" ve yemeye davam edir.

Söhbetden en çox fayda götürmeyin üçüncü qaydası, söhbeti, imkan olduqca, tekbetek aparmaqdan ibaretdir. Özünüzle görüşe apardığınız her bir artıq adamla sohbetin keyfiyyeti aşağı düşür.

Bir yaxşı qayda da var: söhbet esnasında yazılı qeydler etmemek! Bundan söhbetin semimiyyeti itir. Yalnız teferrüatlar müzakire olunanda neyise qeyd etmek olar. Menim prezident

<< 1 [2] 3 4 ... 14 >>