möhkem sıxırdı ki, tengnefes olurdu. Sinesinin yumşaq eti sıxılıb yuxarıya lap buxağına qeder qalxmışdı. Qız elini atasının çiynine qoyub heç kesin kömeyini gözlemeden çeviklikle yere atıldı. Sarısaç oğlan ayaqlarını arabanın tekerine qoyub yere düşdü. Sonra o, neneni düşürmekde cenab Düfura kömek eledi. Atı arabadan açıb bir ağaca bağladılar. Arabanın qolları yere direndi, arxası yuxarı qalxdı. Kişiler penceklerini çıxarıb ellerini bir vedre suda yudular, sonra yellenceklerde eyleşmiş arvadların yanına qayıtdılar. Xanım qız Düfur yellencekde tek ayaq üste durub yellenmek isteyirdi, amma tekan vura bilmirdi. O, on sekkiz-iyirmi yaşlarında gözel bir qızdı. Bele qadınlara yolda rast gelende adamın üreyi çırpınır, gece yarıya qeder qeribe bir hissle yaşayırsan, unuda bilmirsen. Boyu uca, beli ince, sağrısı enli idi. Derisi çehrayı, gözleri iri, saçı qara idi. Bedeninin etli olmasını donu büruze verirdi. Her defe yellenceye tekan verende budları daha çox nezere çarpırdı. O, yellenceyin ipinden berk-berk yapışmışdı, sinesini dik tutmuşdu. Şlyapasını külek qaldırıb arxaya atmışdı, yellencek yavaş-yavaş işe düşmüşdü. Her defe qalxanda yaraşıqlı qıçları dize qeder görünürdü, paltarının etri güle-güle ona baxan kişilerin burnuna vururdu. Bu onlara şerab iyi kimi lezzet verirdi. Xanım Düfur başqa bir yellencekde oturub incik sesle çağırırdı:

—Sipryen, gel meni itele, gel meni yelle Sipryen!

Axır ki, kişi arvadına teref getdi, ağır bir işe hazırlaşırmış kimi, köyneyinin qolunu çirmeledi, sonra güc-bela ile arvadını yellemeye başladı. Xanım kendirden berk-berk yapışmışdı, ayaqlarını ireliye uzatmışdı ki, yere toxunmasm. Yellendikce vecde gelirdi. Her tekanda bedeni, donmuş baş-ayaq suyu kimi, titreyirdi. Yellencek yuxarı qalxdıqca xanım heyecanlanır ve qorxurdu. Her defe enende berkden qışqırırdı. Axırda kendin uşaqları qaçıb tamaşaya geldiler. Xanım aşağıda üz-gözlerini qırışdırıb hırıldaşan bir deste uşaq gördü. Xidmetçi qadın geldi. Onlar nahar sifariş elediler.

—

<< 1 2 [3] 4 5 ... 11 >>