İl yarım vaxtı qalıb. «Şehrizad»a gedek, şekilleri deyişek. Ayrı meyxanada rus mühaciri kimi qalarsan...
Ravik başını buladı:
– Böyük risq olar, Boris. Müharibede saxta sened gezdirmek qorxuludur. Heç olmaması bundan yaxşıdır.
– Bes neylemek isteyirsen?
– Mehmanxanaya gedirem.
– Bu, senin qeti qerarındır, Ravik?
– He, qetidir.
– Lenet şeytana! Kim bilir, hara gönderecekler...
– Her halda Almaniyaya göndermeyecekler. Ondan keçdi... İsveçreye de qovmazlar.–Ravik gülümsedi.–Son yeddi ilde birinci defedir ki, polis bizi heç yana göndermeyeyecek. Bele qiymete minmeyimiz üçün müharibe lazım imiş...
– Deyirler, Lonşanda hebs düşergesi açılır,–Morozov saqqalını didişdirdi. – İşe bax, alman konslagerinden qaçmısan ki, gelib Fransa konslagerine düşesen...
– Belke de, tez buraxdılar.
Morozov dinmedi.
– Menden nigaran qalma, Boris. Müharibede hekim çox lazım olur.
– İndi hansı adla tutulacaqsan?
– Öz adımla. Ondan birce defe, özü de beş il bundan qabaq istifade elemişem...–Ravik bir az susandan sonra:– Boris,– dedi,–Joan öldü. Bir kişi gülle ile vurdu. İndi Veberin xestexanasındadır. Onu defn etmek lazımdır. Veber söz verib, ancaq bilmirem, çatdıra bilecekmi... O da getmelidir. Bu işi boynuna götürersen? Heç ne soruşma, birce kelme «he» de, vessalam.
– He.
– Yaxşı, onda elvida, Boris. Menim şeylerimden özüne lazım olanı götürersen. Menim otağıma köç... Axı vanna otağından çox xoşun gelerdi. İndise gedirem, elvida...
– Tfu!
– Yaxşı, müharibeden sonra «Fuke» restoranında görüşerik.
– Hansı terefde? «Yelisey çölleri», ya V Georq prospekti terefde?
– V Georq prospekti terefde. Biz sefeh olmuşuq, Boris. Burnu fırtıqlı qehremanlara bax! Elvida, Boris!
–Tfu! Heç adam kimi de görüşüb ayrıla bilmirik. Yaxın gel, axmaq!
Morozov Ravikin üzünden öpdü. Saqqalı Ravikin üzünü daladı. Morozovdan qara tenbeki qoxusu gelirdi. Birteher dözdü...
Ravik mehmanxanaya yollandı...
Mühacirler «katakomba»ya yığışmışdılar. «İlk xristianlara oxşayırlar,– deye Ravik üreyinden

<< 1 ... 397 398 [399] 400 401 402 >>