bilirsen?

- Bu yaxında oranı men de açdım ve getdim, sonra çox çetinlikle geri qayıtdım; yuxudan duranda gördüm ki, üreyin üstünde oturmuşam...

Lakin buna baxmayaraq men qapını açdım. İçeri yüngül yel geldi;bu yel çölden mehsuldar torpaq ve taxıl qoxusu getirdi. Men qıza sarı dönüb dedim:

- Burda heç dehliz yoxdu ki!... Men çöllerin iyini hiss edirem...

- Qapıdan o terefde,-qız dedi,- bir qadın yatır; o qadın yuxuda çölleri görür. Qadın hemişe kendde yaşamaq arzusunda olub, lakin heç vaxt şeherden çıxa bilmeyib.

Qapıdan o terefde hava işıqlanırdı, adamlar artıq yuxudan dururdular.

-Yeqin meni seher yemeyinde gözleyirler,-dedim.

Çölden gelen yel zeifledi ve daha sonra kesdi. Otaqda yatan adamın nefesi aram-aram eşidilmeye başladı; yatan adam böyrü üste çevrildi. Yel dayandı, onunla birge qoxular da itib getdi.

- Sabah mütleq bir-birimizi tapacağıq,- dedim.- Men divarlarda “mavi itin gözleri” sözlerini yazan qadını axtaracağam.

Qız kederle gülümsedi ve lampanın soyumuş şüşesine elini qoyub pıçıldadı:

-Sen seherler heç neyi xatırlamırsan...

Onun qemli silueti sübh işığında erimeye başladı.

- Qeribe adamsan, -qız dedi.- Heç vaxt öz yuxularını xatırlamırsan...

<< 1 ... 3 4 [5]