gizledibler bele?

- Ne desen. Aprel meğlubiyyetinden sonra ne qaldısa, hamısını saxladılar. Gelecek üçün...

Enrike dedi:

- Axı bunlar geleceyin işidir!? Göresen evin izlendiyinden bizimkilerin xeberi varmı?

- Elbette, yox...

- Her halda, bilmek isteyirem ki, bu evde ne gizledibler bele?

- Silah dolu yeşikler, patronlar...

- Bunları ele bu gün burdan çıxartmaq lazımdır... – deye Enrike ağzında yemek davam etdi.- Bunlar, allah bilir bir de neçe ilden sonra lazım olacaq...Eskabaça[1] xoşuna gelirmi? Çox dadlıdır... Gel burda, yaxın otur.

- Enrike!-qız oğlana qısılaraq dedi. Mariya bir elini onun dizleri üstüne qoydu, o biri eli ile oğlanın boynunu tumarladı.- Menim Enrikem!

- Amma ehtiyatlı ol, belim berk ağrıyır!

- He, de görüm müharibeden qayıtdığına sevinirsen?

- Bu barede heç düşünmemişem.

- Enrike, bes Çuço necedi?

- Lerida etrafında helak oldu...

- Bes Felipe?

- Onu da öldürdüler... Ele orada...

- Arturo nece?

- Teruel etrafında helak oldu.

- Bes Visente?- deye Mariyanın üzündeki ifade heç deyişmedi; o, her iki elini oğlanın dizleri üstüne qoydu.

- O da helak oldu. Seladas yolunun üstünde, hücum zamanı...

- Visente menim qardaşımdı, Enrike.

Qız ondan bir qeder aralandı. Ellerini oğlanın dzinin üstünden götürüb gergin veziyyetde qaranlıqda tek oturdu.

- Bilirem,- deye Enrike yemeyine davam etdi.

- O, menim yegane qardaşım idi...

- Ele bilirdim xeberin var.

- Yox, bilmirdim, o, menim qardaşımdı...

- Bağışla, Mariya, çox teessüf... Gerek bunu ayrı cür deyeydim.

- Doğurdan onu öldürübler? Axı sen bunu nece bilirsen? Belke ele bu, yalnız emrde yazılıb?

- Bura bax, birce Bazilio, Rocelio, Esteban, Felo ve men sağ qalmışıq. Qalanları helak oldular.

- Hamısı?

- Hamısı öldü...

- Yox, men... inana bilmirem... inana bilmirem! -Mariya dedi.

- Mübahise etmeyin ne menası var axı?! Düz sözümdü, onlar sağ deyiller.

- Visente tekce menim qardaşım deyil axı! Men onun evezine canımı

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 14 >>