tapdı,
hansı ki, get-gede daha çox
qeyri-tarixi faktorlara yönelme ile
bağlı kateqoriya ve metodlardan
imtina edirdi. Feminizmde cinsin
tecrübesi deyil, genderin
tecrübesi nezerden keçirilir, yeni
bioloji-anatomik deyil, medeni-
psixoloji xarakteristikalar, bele ki,
praktiki olaraq, cinsin tezahürü
ve bioloji cinsilik yalnız «qarşılıqlı
tesirin insanileşme»sinin
mehsulu kimi mövcuddur.
Müeyyen medeniyyete, «insanın
tebieti»ne, onun cins
xarakteristikalarına xas olan cins
tesevvürlerinin feminizme
müvafiq aid edilmesi patriarxatla
bağlı bir sıra gizli meselelerin
qeyri-tenqidi qebulu demekdir
(bax: patriarxat). Bura emek
bölgüsünün müeyyen tiplerini,
tabeliliyin iyerarxik prinsiplerini,
elmin, felsefenin, tereqqinin
mücerred-texnoloji anlamını aid
etmek olar. Bu sebeblerden ireli
gelerek feminizmde cinslerarası
münasibetler hakimiyyet
münasibetlerinin bir tipi kimi
başa düşülür, bele ki,
«obyektivlik» adı altında
beşeriyyetin özünün maraqları
olan bir hissesi, eyni zamanda, o
biri hissesinin de maraqlarını
teqdim edir. Feminizm
nezeriyyeçilerinin fikrince, bu tip
medeniyyetlerde qadın sadece
« başqası» kimi teqdim olunur.
Feminizm nümayendeleri hesab
edirler ki, cemiyyetin kişi ve
qadınlara münasibetde tetbiq
etdiyi rasional nezaret sxemi
ferqlenir, bununla beraber, qadın
meneviyyatı tipi temin olunmamış
qalır. Ona göre de feminizmin
meqsedi qadın meneviyyatının
«susma sferasından»
çıxarılmasıdır. Feminizmin bir sıra
istiqametleri mövcuddur,
onlardan bir qismi az tanınmış
(meselen, anarxofeminizm,
konservativ feminizm, humanist
feminizm), bezileri ise kifayet
qeder geniş müzakire olunandır
(burjua feminizmi, radikal
feminizm, liberal feminizm, «Qara
feminizm» ve s.). Bele bölgünün
özünü problematik hesab etmek
olar, bele ki, o, feminizm kimi
qeyri-enenevi dünyagörüşün
(özünün nezerileşdirme ve
praktika üsullarının alternativleri
ile) enenevi nöqteyi-nezerden
qiymetlendirilmesini nezerde
tutur ( mes.,

<< 1 [2] 3 >>