Lüğetde, "gizli ve örtülü varlıq, görülmeyen şey" menasını veren cin, termin olaraq duyğu orqanlarıyla qebul edile bilmeyen, müxtelif şekillere gire bilen; ateşden yaradılmış, menevi, ruhani ve gizli varlıqlara verilen bir addır. Cin sözü geniş menasıyla ele alındığında, insan sözünün eleyhdarı olaraq istifade ediler ve her hansı bir qeydle mehdudlaşdırılmamışsa, duyğu orqanlarından gizlenmiş bütün menevi varlıqları ifade eder. Dar menasıyla ise cin sözü, ruhani varlıqların bir qisimini ifade etmek üçün istifade ediler. Çünki gözle görülmeyen ruhani varlıqlar: Xeyirli olan ve Allahın emrinden çıxmayan ve insana yaxşı şeyler ilham eden melekler, insanı aldadan ve şere yönelden şeytanlar, hem xeyirlileri hem de şerlileri olan cinler, olmaq üzre üçe ayrılmaqdadır. Cinler, duyğu orqanlarıyla qebul edile bilmeyen varlıqlar olduğu üçün, onlar haqqındakı tek melumat qaynağı vehdir. Qurani Kerim ve sehih hedisler, cinlerden behs etmekde, doğru düşüne bilen ağıl da bunu qeyri-mümkün görmemekdedir. İnsanların cinleri göre bilmeyişi, gözlerinin cinleri görecek qabiliyyetde yaradılmamış olmasındandır. Qurana göre insan torpaqdan, cinler ise ateşden yaradılmışdır.. . Quranda cinlerden behs eden, iyirmi sekkiz ayeden ibaret olan ve Cin suresi deye bilinen bir sure var. Bu surede de dile getirildiyi kimi, cinler müxtelif qruplara bölünmüşler. Cinlerin bir qisimi müselmandır. Bir qisimi de kafirdir. Cinlerin mömin olanları, möminlerle birlikde cennetde, kafir olanları da kafirlerle birlikde cehennemde qalacaqlar. Cinler müxtelif şekillere gire bilecek ve insanların ede bilmeyeceyi bezi işlerin öhdesinden gele bilecek qabiliyyetde yaradılmışdır. Hz. Süleyman Seba melikesinin taxtını getirtmek istediyinde cinlerden birinin, o hele yerinden qalxmadan taxtı getire bileceyini söylemesi (Neml 27/39) bunu göstermekdedir. Cinin Hz. Sü­leyman'la qarşılıqlı danışması, onların gözle görüle bilecek bir şekle gire bileceklerine işaredir. Allah cinleri Hz. Süleymanın emrine vermiş, o da cinleri

[1] 2 >>