Ulduz sayaraq gözlemişem her gece yarı,
Gec gelmededir yar, yene olmuş gece yarı.
Gözler asılı, yox ne qaraltı, ne de bir ses,
Batmış qulağım, gör ne döşürmekdedi darı.
Bir quş: "Ayığam!"- söyleyerek, gahdan inilder,
Gahdan onu da, yel deye laylay, huş aparı.
Yatmış hamı, bir Allah oyaqdı, daha bir men,
Menden aşağı kimse yox, ondan da yuxarı.
Qorxum budu, yar gelmeye, birden yarıla sübh,
Bağrım yarılır, sübhüm, açılma, seni tarı!
Dan ulduzu ister çıxa, göz yalvarı çıxma!..
O çıxmasa da ulduzumun yoxdu çıxan.
Gelmez, tanıram bextimi, indi ağarar sübh,
Qaş böyle ağardıqca, daha baş da ağarı.
Eşqin ki qerarında vefa olmayacaqmış,
Bilmem ki tebiet niye qoymuş bu qerarı?
Sanki xoruzun son banı xencerdi, soxuldu,
Sinemde ürek varsa, kesib qırdı damarı.
Rişxendile qırcandı seher, söyledi durma,
Can qorxusu var eşqin, uduzdun bu qumarı,
Oldum qaragün ayrılalı o sarı telden,
Bunca qara günlerdi eden rengimi sarı.
Göz yaşları her yerden axarsa, meni tuşlar,
Deryaya baxar, bellidi, çayların axarı....
