Şemsi mecburi şekilde keçmişini unutdurmağa vadar etmişdiler. Eli de Fatma da indiye qeder Qemerin ailesinin başına neler geldiyini bilmirdi. O derinden ah çekib Qemerin sarı saçlarından öperek dedi:
- Men de Qemerim, men de seni çox isteyirem.. Mene düzünü de. Sen Maliki sevdin?. Eger üreyince deyilse mecbur deyilsen. Men evvelden bu işe narazı idim.
- Yox ata, narazı olma. Men onu sevdim. Mehriban ve temiz qelblidi. Hem sen ve onun atası yaxın dost olmusuz. Bundan yaxşı ne ola biler ki? Sen mene denen görüm bazarda işler nece gedir. Satış yaxşıdı?. Çox yorulmursan?
- Ay menim ağıllı qızım, yaxşıdı her şey. Yorulmuram. Sen nigaran qalma.
- Yox ata men yaxşı bir iş tapıb sizi burdan xilas edecem. Rahat yaşayış verceyem size. Artıq heç biriniz eziyyet çekmeyeceksiniz.
- Qemerim, senin onsuzda bir işin var. Sen artıq öz heyatına baxmalısan. Öz geleceyinidüşünmelisen.
- Yox ata, men şeherde iş tapacağam, siz de bundan sonrakı heyatınızı orda keçireceksiz.. Qemerle Eli kişi bir qeder semimi söhbet etdikden sonra Qemer otağına yollandı. Üreyi darıxanda atasıyla bele söhbetler onu rahatladırdı. Yatağa uzanıb telefonunu eline aldı. 1 saat evvel mesaj gelmişdi. Malikden idi( resimlerden daha gözelsen, bunu demeyi unutdum). Qemer mesaja gülümseyib bu gün olanları düşünmeye başladı. Maliki, onun saf, uşaq qelbini. O heç kimi seve bilmirdi. Sanki qelbi sevgi qapılarını bağlamışdı. Belke özü de bilmeden kimise sevmeye qorxurdu. O hadiseden 18 il keçse de Qemer onun ölümü ile barışa bilmirdi. Axı onu öldürüb meni niye sağ buraxdılar. O gün, mene söz verdi, meni buraxmayacaqdı. Yox, yox o sağ deyil, özüne gel! Bu düşünceler Qemerin üreyini sıxdı. Hönkürtü vurub ağlamaq istedi. Pencereni açdı. Gözlerini yumaraq, başını pencereden çöle çıxardı. Qar deneciklerini üzerinde hiss edirdi. Qarın serin toxunuşu Qemerin üreyini biraz da olsa rahatladırdı. Bir hefte sonra nişanı idi. Her şey nece olacaqdı?- bu sual onun ağlından çıxmırdı.

<< 1 ... 5 6 [7]