Şulman xesteliyi – derin fassiyaların, ezelelerin, derialtı toxumanın, derinin zedelenmesi ile xarakterize olunan, eozinofiliya ve hiperqammaqlobulinemiya fonunda geden birleşdirici toxumanın diffuz xesteliyidir. Şulman xesteliyinin kliniki menzeresi üçün “apelsin derisi” tipli deri qalınlaşması, etrafların distal nahiyelerinin ödemi, poliartralgiya, oynaqların bükülmüş kontrakturaları, mialgiyalar xarakterikdir. Xesteliyin diaqnostikası kliniki simptomlar, laborator göstericiler (hipereozinofiliya, hiperqammaqlobulinemiya), deri ve ezele biopsiyasının neticelerine esaslanır. Şulman xesteliyinin müalicesi kortikosteroidler, QSİEP, sitostatiklerin teyini, ekstrakorporal hemokorreksiyadan ibaretdir.

Şulman xesteliyi barede ümumi melumat
Şulman xesteliyi (diffuz eozinofil fassiti) fassiyanın birincili iltihabi zedelenmesi ve sonralar dermanın, derialtı toxumanın ve ezelelerin sklerodermaya benzer deyişiklikleri ile geden kollagenozlar qrupuna aid xestelikdir. Xestelik öz adını amerikan revmatoloq L.E.Şulmanın adından götürmüşdür. Şulman 1974-cü ilde eozinofil fassitini serbest nozoloji vahid kimi sistemli sklerodermiya qrupundan ayırmışdı. Şulman xesteliyi nadir xestelikler kateqoriyasına aid edilir. Dünya tebabetinde texminen 150, Rusiya revmatologiyasında ise yalnız bir oxşar kliniki hal qeyde alınıb. Şulman xesteliyi esasen 25-60 yaşlarda inkişaf edir, xestelik kişilerde qadınlarla müqayisede iki defe çox rastlanır.

Şulman xesteliyinin sebebleri
Şulman xesteliyinin etiologiyası ve risk faktorları kifayet qeder öyrenilmemişdir. Melumdur ki, xestelik tez-tez hedden artıq fiziki yüklenme (ağırlıq qaldırma, intensiv meşqler), cerrahi emeliyyatlar, travmalar, allergik reaksiyalar, keskin infeksiyalar, bedenin hedden artıq soyuması, sinir-psixi yüklenmelerden sonra inkişaf edir. Genetik meyilliyin rolu öyrenilir: bezi müellifler qohumları ocaqlı sklerodermiya, şekerli diabet, revmatoid artritden eziyyet çeken xestelerde eozinofil fassitinin inkişaf etdiyini

[1] 2 3 4 >>