seni qışda unudurlar
yayda kölge verdiklerin,
axmaq ağac.

seni susuz qurudurlar
meyve verib sevdiklerin,
axmaq ağac.

bax gözünden düşen bütün
yarpaqların sonlarına.
budağını sevmeyenler
indi aşiq qollarına.
biri ayaq altda qalır,
biri külekle yol alır,
biri xezan olub yanır,
sene qalır möhtac,
ağac.

möhkem tutun köklerinden,
gel özüne qulac-qulac.
lazım deyil sene senden
bir özgeye baxmaq,
ağac.

soyuqlarda yan sobada
iki ismin var burada:
qışda - odun,
yayda - ağac.
axmaq ağac,
axmaq ağac.

»Sevgi şerleri
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç