eşitdim.Yoxsa mene ele geldi? — qoca mızıldandı.

Alisa eyildi ve titreye-titreye yere uzandı. Öz etdiklerinden o derecede dehşete gelmişdi ki, qoca kişinin asta-asta yoluna davam elediyini görende de ayağa dura bilmedi, yağışın islatdığı otun üstünde elleri ve dizleri ile sürüne-sürüne eve teref getmeye başladı. Öz otağına çatanda qapını içeriden kilidledi ve paltarlarını asdığı stulu qapıya teref dartdı. Alisanın bedeni soyuqdan titreyirdi. Elleri ese-ese birteher gece paltarını eynine geyine bildi. Sonra çarpayıya uzandı, üzünü yastığa sıxıb için-için ağlamağa başladı. ”İlahi, axı mene nolub? Bele getse ağlımı itirecem”, — bunları düşüne-düşüne yerinin içinde divara teref çevrildi ve canını dişine tutub birce heqiqeti anlamağa çalışdı ki, doğrudan da, dünyanın her yerinde, hetta Vinesburqda da ele insanlar var ki, ömürleri boyu tek-tenha yaşamağa ve axırda da tek-tenha ölüb getmeye mehkumdurlar

<< 1 ... 7 8 [9]