Ne bileydik…
Ne bileydik bu sevginin sonu yox,
Ne bileydik dünya bele dönecek.
Ne bileydik sevgi adlı bu qonaq
İkimizin aramızda ölecek…
Ulu sevgi göyden yere endimi,
Ne dayandı yolumuzun üstünde?
Bu mehebbet soyuduqca sen deme
Can verermiş qolumuzun üstünde.
Her görüşe sürünürdü ayaqlar…
O çemenler – bir baharlıq semeni.
Dodaqları yandıranda dodaqlar
Üreyimiz üşüyürmüş demeli.
Eylenceler qoymadı ki göz açaq;
Her isteyi biz belece bitirdik.
Payız geldi toy-bayramla, biz ancaq
Yarpaq-yarpaq günümüzü itirdik.
Şirin oldu yalanların zeheri,
Heqiqeti gizlemişik hemişe.
Sevgililer oyaq açdı seheri.
Biz axşamı gözlemişik hemişe…
Yuxu gördük… gah qorxulu, gah da şen,
Boğdu bizi tereddüdüler axarı.
Yuxularda eller gördük birleşen,
Ne yozduqsa hicran oldu axırı…
Ne bileydik bu sevginin sonu yox,
Ne bileydik dünya bele dönecek.
Ne bileydik sevgi adlı bu qonaq
Üzümüze baxa-baxa ölecek…
