emelleri ile hemişe insanlıq daşıyan, her zaman yay mövsümünde tetiller zamanı görüşdüyü ve öz mehribanlıq ve qayğıları ile seçilen mühendis İldır emini ve Molla Müctebanı xatırlayır...


*****


80-lerin evvelini 80-lerin sonu evezleyir. Sovet de dağılır. Komissiya üzvleri milli-menevi deyerlere qayıdışın en feal tebliğatçılarına çevrilir. İdeoloji düşmenler “ideoloji ata”lara çevrilir. Görkemli ateistler avtoritet dinşünaslara çevrilir. Amma İldır emiler ve Molla Müctebalar Yaradan ve yaranmışlarla nece semimi ve vicdanlı idilerse, elece de qaldılar.


*****


90-ların sonunda Meşhedi İldır fani dünyanı terk ederek ebediyyete qovuşur. O zaman bu itki artıq telebe olan ve ibadete başlayan hemin şagirdi yaman sarsıtmışdı...


*****


2009-cu ilin iyul ayında ise Hacı Molla Mücteba öz Rebbine qovuşur. O zaman Fransada seferde idim. Xeber aldıqda tebii kederle yanaşı, qeribe nostalji hissler keçirtdim.

Avqustun ortasında onun 40 meclisi idi. Ölkenin her yerinden insanlar onun yaşadığı kiçik kende teşrif buyurmuşdurlar.


*****


Hacı Molla Müctabanı da itirdik. Sovet dövrünü şerefle yaşamış, ilahi deyerleri yaşatmış ve imkan daxilinde tebliğ etmiş bir nurani sade Allah bendesini. O, barmaqla sayılası “qırmızılaşmamış”lardan, sözün heqiqi menasında molla (elm ve emelle dolu) olanlardan idi. Onun vefatı bütün Azerbaycan insanı - tanıyanlar ve tanımayanlar üçün - bir itkidir. Çünki, Molla Müctebalar bu torpağın heqiqi duzudur, milletin ruhunu zamanlardan yaşadıb günümüze çatdıranlardandır...

Bu setirleri dan yeri sökülen zaman onun tez-tez qalxdığı bir tepeye baxan pencere (mekteb tetilleri döneminden doğmalaşmış) qarşısında yazarken, qeribe bir fikirle de barışası oldum. Dağlar arasında yerleşen sefalı bu kend Molla Müctabasız yetim qaldı. Zaten, el-obamızın menevi torpağı bir qeder de susuzladı.

Allah sene qeni-qeni rehmet elesin, ey Sovetin “qırmızılaşdıra” bilmediyi sonuncu moqikanlardan olan İnsan!

Hacı İlqar İbrahimoğlu

<< 1 2 [3]