susub ona teref yöneldim. Od püsküren gözlerini Turalın atasına zilledi.
-Osman bey ailenizi de alın derhal çıxın evimden.... Menim qızım sizin oyuncağınız deyil.
-Türkan!!!
Atamın bağırması ile anam ona teref döndü.
-Sen heç danışma Etibar... Qızımızın geleceyi ile nece oynaya bilersen?
-Bu iş burda bitmedi Etibar!
Osman beyin işaret barmağını havada yelleyerek atama serf etdiyi tehditkar cümleden sonra, atam ireliye doğru bir neçe addım atdı.
-Osman dinle... Getmeyin... Dayanın.
Lakin onlar dayanmayıb evi terk etdiler. Men ise yerimde donmuş atamın hereketlerini izleyirdim. Bu yaşananlara inana bilmirdim... Atamın onlar qarşısında özünü bu derece alçaltdığına inana bilmirdim. Men bu qedermi yük olurdum? Bu qedermi bezmişdi atam menden? Elimi ağzıma tutub şok veziyyetinde izleyirdim sadece. Atam divana çöküb başını elleri arasına aldı.
-Herşey bitti... Mehv oldum...
Eşitdiklerimi tam derk ede bilmirdim.
-Etibar sen danışırsan bele? Esma bizim qızımızdı, sen onu iş heyatında mertebe kimi görürdün?
-Heç ne bildiyin kimi deyil Türkan... Esma, qızım ağlını başına yığ.
Atamın sadece " Heç ne bildiyin kimi deyil" sözünde ilişib qalmışdım.
-Ne bildiyimiz kimi deyil?
Dayana bilmeyib sualımı ünvanlamışdım.
-Bax qızım ağlını başına yığ.
-Ata ne bildiyimiz kimi deyil?!!!
-Semra heç olmasa sen böyüksen Esmaya kömek ol doğru qerarı verirsin.
Atam menim sualımı eşitmemezlikden gelib Semraya fikirlerini çatdırdı.
-Bu meselede men Esmanın yanındayam. Onu zorla sevmediyi biri ile evlendirmeyine destek olmağımı gözleme.
Atam Semranın sözlerinden sonra elini saçlarına aparıb dişlerini qıcadı.
-Niye heç kim meni başa düşmür.
Onun çırpınışlarını heç cüre anlaya bilmirdim.
-Etibar ne gizledirsen?
Anam da çaşqınlığını gizlede bilmirdi.
-Heç ne.
-Ata artıq heqiqetleri danışmağın vaxtı gelmedimi?
Atam bir qeder düşünüb gözlerini döşemeye zilleyerek dillendi.
-Men 2 il evvel bir sehv etdim ve Osmanın elinde deliller var. Bununla mene şantaj edir. Neçe defe onu

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>