neye engel ola bilmedim neticede ailemi itirdim. Bütün bunlara göre atamı günahlandırsam da zamanla anladım ki, bütün günah ele mendedi.
Mahirin gözlerinden süzülen damlanı elimle qurudub dillendim.
-Senin heç bir günahın yoxdur.
-Var... Eger arxadan getmek evezine onlarla getseydim qeza olmazdı.
-Bunlar hamısı alın yazısıdı. Olanlarda en mesum sensen ve bacındı.
-Belkede... O günden sonra her şeyi satıb bu kende yerleşdim ve özüme bir söz verdim, heçkime bağlanmayacaqdım amma sen bütün qanunlarımı yıxdın qıvırcıq.
Mahir susurdu amma gözleri danışırdı. Başımı çiynine yaslayıb qısıq sesle sözümü dedim.
-Belke qalım mende beraber gederik.
-Olmaz hazırlanmısan. Get mende bir neçe işim var onları hell edib gelecem.
Mahirin üzücü heyat hekayesi meni sarsıtsada qarşısındakı serhedleri menimle aşmaq istemesi sevindirmişdi...

<< 1 ... 4 5 [6]