qarşısında dik dura bilmek idi.
-Axşamın xeyir qıvırcıq.
Üzünde şirin tebessümü ile pillekanın aşağısında dayanan Mahirin sesi meni fikirlerimden ayırmışdı.
-Axşamın xeyir.
-Necesen? Hazırsan?
Danışaraq eyvana qalxıb masaya eyleşdi. Men burda gedeceyimi düşündükce acı çekirdim ancaq bütün bunlara reğmen Mahir beyin keyfi olduqca yerinde idi.
-Yaxşıyam.
Eseble sözümü deyib sert bir baxış atdım.
-Ne oldu yene? Niye ele baxırsan?
-Ferqindesen yeqin men sabah gedirem.
-He bilirem. Ne etmeliyem?
-Heç... Qehve içirsen?
-Zehmet olmasa.
Qehve hazırlamaq üçün içeri keçdim. Göz yaşlarım axmağa hazır dayanmışdı. Mahirin bu soyuqluğu meni incidirdi. Men onu sevirdim deye onunda menim üçün deli divane olacağını gözlemirdim amma bu qeder kobud davranış da gözlemirdim. Derin derin nefes alıb verib hazırladığım qehveni götürüb tekrar eyvana çıxdım. Fincanı masaya qoyduğumda Mahirin gülümseyen siması olan qalan esebimide tarıma çekirde.
-Seher saat neçede yola düşeceksen?
-Deqiq bilmirem. 9:00 da çıxaram yeqin.
-Daha tez çıxa bilmezsen?
-Niye?
-Hava serin olsun. Qızmar güneşde getmeyin çetin olar.
-Çoxda vecineydi axı.
-Ne deyirsen? Berkden de eşitmedim.
-Deyirem ki, baxaram.
Mahir tez tez meni süzüb dodaqucu gülümseyirdi, bu da meni daha da cin atına mindirirdi.
-Yaxşı Esma men indi gedim. Seher sen çıxanda gelerem görüşerik... Gecen xeyre.
-Gecen xeyre.
Gözlerimi boşluğa zilleyib axmaq üçün sebirsizlenen damlalarım süzülmesine izin verdim. Mahirin vecsizliyi, mene qarşı vurdum duymazlığı meni çox yaralamışdı.
-Kendin delisinden başqa ne gözlemeli idim. Axmaq... Gedirem deye bir toy bayram etmediyi qaldı.
Deyinerek özümü sakitleşdirmeye çalışsamda işe yaramırdı. Eve keçib birbaşa özümü yatağa atdım. Gözlerimi berk sıxsamda yata bilmir yataqda donub dururdum. Mahirle ilk qarşılaşmamız, bütün yaşadıqlarımız, davalarımız, toydakı qarşılaşmamız, ağacı altındakı gülüşlerimiz her şey bir film lenti kimi gözlerimin önünden axıb gedirdi. Onun mene ağacın

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>