Bir zamanlar.. Mehellede futbol oynayarken yıxılıb dizleri qan olan, amma oynamağa davam eden, seher tezden isti çörek almaq üçün, 2 mehelle aşağıya gönderilen, telefonun, internetin, ne olduğunu bilmeyen, qıza sevgisini onun partasının üstüne yazmaqla bildiren, bol-bol TRT 1 İzleyen uşaqlardıq biz. Kirayeye kaset götürer , radiodan kasete mahnı yazardıq. Axşamın olmasını ''spokoyniy mochi malishi'' ile hesablayardıq . ''Salka'' oynamaq üçün bir yere yığışardıq, '' ruhsar'' serialına baxar, rus dilinde AZTV den ''qvadalupe'' serialını qonşularla beraber izlerdik. Yeni ilde AZTV de mahnılara qulaq asıb, gülmeli sehneleri ne sevincle gözlerdik. Uşaqlığı Facebook da yox , instagramda yox , ''gizlenqaç'' , ''11 tuş '' ''yeddişüşe'' ''parol parol'' '' rezinka'' oynamaqla keçirerdik. '' Mehle Mehle " futbolda mehelle uşaqlarının adını plakata yazıb qışqırardıq, Bir futbolcu secib butun oyunlarda onun adi ile çagirardıq. Xatire defterlerinin modda olguğu en pik nöqtelerde , sevdiklerimize xatire yazdırardıq Atalarımızın çekdiyi '' astra'' nın iyin hılıde xatirlardıq . Uzun , plasmas qabi olan rengli , 250 manatliq soklarla , 250 manatlıq dondurmayla boyuduk biz. 1 '' şirvanla'' biray kef ederdik. '' pokemon '' lar yığar Sega oynayardıq, Tetrisi en gözel hediyye kimi qebul edırdik Kukruz dan çixan uzuyu xosumuz gelen qiza hediyye vererdik, Eh Ezizim nağıllar danışrdılar uşaqlıqda bize . Heç bir çıxar gozlemeden qulag asardıq .. O nağıllarda yaşayırdıq .. O nağıllarda umid vardı.. Sabaha guman vardı.. Her gün yenisin eşitmek üçün sebrsizlenerdik.. İndi duyğularda proqramlaşdırılıb artlq.. Umidlerde maddileşib .. mozuze mevhumu yığışıb lüğetden.. İndi uşaqlar oynayanda yıxılmırlar... Dizi qanamır menıvi munasibetler maddi munasibetlerle evezlenib... Hır gun yeni oyunlar duşunen uşaqlar hanı..? Artıq texnoloogiya ele qarışıb ki heyatımıza evden çoxle çixmaz olub uşaqlıq , üzümüze baxmaz olub uşaqlıq, Özümüzden bu qedermi cox uzagdayıq ? Döne bilmerikmi biz özümüze ?
