Sevgini vesf et dediler
“Yaşayarken ölüm” dedim.
Aşıqı vesf et dediler
“Leylinin Mecnunu” dedim.
Heyatı vesf et dediler
“Bir ömürlük ceza” dedim
Ölümü vesf et dediler
“Evezsiz hediyye” dedim
Inamı vesf et dediler
“Hüdudsuz xoşbextlik” dedim
Xeyaneti vesf et dediler
“Xoşbextlik qenimi” dedim
Insanı vesf et dediler
Susdum baxdım üzlerine,
Kimi nece vesf edim men?
Deymesin söz qelblerine.
“Inam” deyim, “yalan” deyim?
“Hicran” deyim, “vüsal” deyim?
“Heyatı dözülmez eden
Meqsedsiz varlıq”mı deyim?
“Sevgi” deyim, “eşq”mi deyim?
“Sevinc” deyim, “qem”mi deyim?
“Bir insanı hem yaşadan,
Hem mehv eden ölüm” deyim?
Men insanı nece deyim ?
“Var eden”mi, “yox eden”mi?
“Bir mehebbet alovunu
Yandırıb söndüren”mi deyim?
Belke sen deyesen, gözel
Men seni nece vesf edim?
“Bu ömrüme mena qatan
Meni mehv eden”mi deyim?
