İmam Hüseynin (e) Aşura qiyamının sebebleri barede diger bir mübarek çatdırışı da vardır. Buyurur: “Men hakimiyyet üçün herekata başlamamışam. Menim isteyim – yalnız İlahi heqiqetleri ölmeye qoymamaqdır”.

İmam Hüseynin (e) bu buyuruşlarından birmenalı olaraq aydın olur ki, dine olan real tehlüke onun bu İlahi herekata başlamasını labüd etmişdi.

Peyğemberimizin (s) vefatından sonra müeyyen bir hadiseler baş verir, ondan sonra davamını tapır, Emirelmömininin (e) şehadetinden sonra bu fitneler xüsusile derinleşir. Sonra İmam Hesenin (e) şehadetinedek getirib çıxaran fitneler alovlanır. Amma İmam Hüseynin (e) vaxtında ele bir veziyyet yaranır ki, İslamın dn olaraq aradan getmesinden söhbet gedir artıq. Ve Aşuranın niyeliyinin ve ne üçünlüyünün en esas sebebi de budur. Bunun yanında bir çox başqa nöqteler de vardır. Amma, esas sebeb – İmam Hüseynin (e) verdiyi ve İslamı mehvden qorumaqla seciyyelenen terifdir. Hezret Peyğemberin (s) pak ve xalis dinini yaşatmaq üçün Eba Ebdillah (e) öz herekatına başlayır.

Bununla Peyğemberimizin (s) “Hüseyn mendendir ve men Hüseyndenem” çatdırışının meğzi bir daha aydın olur. Yeni, onlar eyni mahiyyet daşıyıcısıdırlar. Hezret Peyğemberin (s) missiyası İlahi heqiqetleri çatdırmaqdır, İmam Hüseynin (e) missiyası bu heqiqetler uğrunda fedakarlıq etmekdir, canını qurban vermekdir. Lazım gelerse, Aşura meydanında o müsibetle rastlaşmaqdır. İslamı sığortalamaq üçün özü ile, yaxınları ile, meslekdaşları ile Kerbela salnamesini yaratmaqdır.

RESULALLAHA (s) EN ÇOX OXŞAYAN İNSAN

Gedek Aşura sehnesine... Aşura sehnesinde insanı hem dehşete getirecek, hem heyrete getirecek epizodlar olduqca boldur. Bir terefde rezilliyin, alçaqlığın, eybecerliyin intehasızlığı, diger terefde şücaetin, fedakarlığın, rehmetin, şefqetin, ixlasın diri abideleri...

Hansı hissesine, hansı cehetine baxsaq Aşura sehnelerinin, göreceyik ki, hamısı müsibetdir, hamısında vücudi ağrı var. Amma bu sehnelerin içinde xüsusile vurğulanan sehnelerden biri – Eli

[1] 2 3 4 >>