gözlerinden yaş süzülmeye başlayırdı. Bunun sebebini soruşanda, buyurardı: “Yezid lenetliyin adamları suyu vehşi ve yırtıcı heyvanlar üçün azad qoyub, amma atamın üzüne bağladıqları (ve onu susuz qoyduqları) bir halda, men nece ağlamayım?!”.

İmam Seccad (e) buyurardı: “Hezret Fatimenin (s.e.) balalarının ölümü yadıma düşerken, qeher meni boğur”.

Bir gün İmama (e) deyirler: “Sizin qem-qüsseniz qurtarmaq bilmir”. İmam Seccad (e) cavab verir: “Vay olsun sene! 12 oğlundan biri itmiş Yequb peyğember (Hezret Yusifin ehvalatına işaredir) öz oğlunun ayrılığına o qeder ağladı ki, gözü kor oldu. Qem-qüssesinin çoxluğundan beli büküldü. Halbuki, oğlu sağ idi (yeni onu tapmaqdan ümidini tam üzmemişdi). Amma men bedenleri bir-birinin yanında yere düşmüş atamın, qardaşımın, emimin ve 17 nefer ehli-beytden öldürülmesini öz gözlerimle gördüm. Bu halda menim qem-qüssem heç qurtararmı?!”.

İmam Seccad (e) Allaha münacatla bağlı, dua medeniyyeti ile bağlı zengin bir irs qoymuşdur. O Hezretin “Sehifeyi-Seccade”si her zaman teravetli olan bir münacat toplusudur.

FEDAKARLIQ ABİDESİNİN MEKANI

Amma qayıdaq Kerbela sehnesine. Kerbela sehnesi… Ne qeder qehremanlıqlar olubdur burada. Neçe-neçe salnameler yazılmış burada. Nece insanlar qurban getdi ki, beşeriyyet xeyrin ne, şerin ne olduğunu bilsin.

Düşmenin beyet telebleri, bu beyete göre istenilen evezi vermek hazırlığı İmamin (e) ve meslekdaşlarin demir iradesine deyib parçalanır. Ve zelilliyi sebebinden menevi üfunet qoxuyan düşmen, bu müqeddes simalari qanlarina qeltan etmekden başqa bir elac görmür öz kor gözlerile.

Amma düşmen hürrlük ve azadlıq bayrağını endire bilmedi! İmam Hüseyn (e) ve meslekdaşları leyaqet ve izzet yolunda, İlahi deyerleri yaşatmaq yolunda en qiymetlilerini qurban verdiler, amma mesleklerinden dönmediler. Onlar Kerbela çölünde bir yenilmez fedakarlıq abidesi ucaltdılar.

Ve esrlerden gelen bir mesajı var İmam Hüseynin (e) beşeriyyete: «Menim yolumda olanlar heç zaman Yezide ve yezid

<< 1 2 [3] 4 >>