verenlerin Kerbela vaqiesine aid olunmasına işare edir. Ve her bir müselman kes ki, bu gün qelbinde günümzün müsibetlerini yaşadır, bu müsibetler – ister Veteninde yaşanan, isterse de dünyanın her hansı bir yerinde - onun qelbini narahat edir, demeli heqiqi Hüseynçidir, Aşura mektebinin şagirdlerindendir.

AŞURANIN MÜQEDDİMESİ

Aşuraya aid hadiselere diqqet etdikde, görürük ki, bir qisim hadiseler Aşura gününedek baş verenlerdir, bir qisim bilavasite Aşura gününün hadiseleridir, diger hissesi ise Aşuradan sonrakı dövre aiddir.

Aşura gününden evvelki period – İmam Hüseyn (e) Medineden çıxmağa hazırlaşandan, Medineden çıxıb Mekkeye gelenden, Mekkeden çıxıb Kufeye doğru hereket edenden, gelib Kerbelaya çatanadek, budada dayanacaq quranadek olan bir zaman kesimidir. Eyni zamanda, bu period İmamın (e) ümumi mesajlar göndermesi ile seciyyelidir. Her an Yezid lenetliyin istibdadından ve ümmete, İlahi deyerlere olan tehlükeden insanları agah edir. Kerbela sehnesinde de, ilk günden Aşura gününedek insanlara heqiqetler çatdırır. Her bir şey edir ki, insanların seçimleri iradevi olsun. Bütün vasitelerle İmam Hüseyn (e) bir işler görür ki, insanların seçimi şüurlu olsun. Sonra heç kes demesin ki, “men anlamadım ne baş verirdi”. Eyni zamanda, İmam (e) onunla qayğılanırdı ki, yanındakı insanlar etdiklerinin ne üçünlüyünü, niyeliyini derk etsinler, ehemiyyetini anlasınlar. Seçimlerini şüurlu etsinler, İmamın (e) yanında şüurlu olaraq qalsınlar, niye qaldıqlarını bilsinler, özleri üçün bunu müeyyen etsinler. Kor-koranelik olmasın, verdiş olmasın, növbetçi xarakter daşımasın.

İmam Hüseyn (e) bütün mümkün olan vasitelerle düşmen terefe de ayıldıcı mesajlar verirdi. Xeberler gönderirdi ki, onlar sehv yolda olduqlarını, özlerini hansı helakete düçar etdiklerini, aqibetlerinin zelillik olmasını anlasınlar. Ümmetin İmamı (e) bir xüsusi mehebbetle ümmeti ayıltmağa çalışırdı. Diqqet edek: burada söz işleyir, mentiq işleyir. Bunlar düşünceye yönelik meselelerdir, ağıla,

<< 1 [2] 3 >>