eşiden qulaqları, lazımı qeder ağlı ve düşünceni kim vermiş, pak nemetleri bu geniş süfreye kim düzmüşdür? Kim onları xelq etmişdir?

Düzdür, Onun bizim teşekkürümüze heç bir ehtiyacı yoxdur. Lakin teşekkür etmeyince özümüzde narahatçılıq ve çatışmamazlıq hiss edirik. Bunun özü insanların Allahı axtarıb, onu tanımağı üçün bir sebebdir.

3. İsanların Allahı tanıma ile bağlı olan xeyir ve ziyanları.

Tesevvür edin ki, bir seferdersiniz. Sefer zamanı dörd yol ayrıcına çatırsınız. Hamı deyir ki, bu dörd yol ayrıcında dayanmayın orada böyük tehlükeler vardır. Lakin bir deste deyir: En yaxşı yol günçıxana terefe geden yoldur. Başqa bir deste deyir: En yaxşı yol günbatana teref geden yoldur. Üçüncü deste bu iki desteden ferqli olaraq sizi üçüncü yolla getmeye devet edir. Hamısı da öz gösterdiyi yolun yaxşı ve salamat yol olduğunu, seadet ve xoşbextliyin mehz bu yolda olduğunu bildirir.

Bele bir halda insan bu yollar barede mütalie edib axtarış aparmadan onlardan birini seçe bilermi? Yaxud dörd yol ayrıcında durub, yolların heç biri ile getmemek qerarına gelermi? Yeqin ki, xeyr.

Eksine, ağıl ve şüur bele hökm edir ki, insan tez bu yollar barede axtarış aparıb, deyilen sözlerin hamısına diqqet etsin. Hansı yolun düzgün olduğunu bildikde onu qebul etsin. Xatircemlikle o yolu seçerek ireli getsin.

Bu dünyadakı veziyyet de eyni ile bu cürdür. Müxtelif eqide, mezheb ve dinler her biri insanı özüne devet edir. Bizim taleyimizin, xoşbextlik ve bedbextliyimizin, irelileyib yaxud gerilemeyimizin bu yola (seçdiyimiz yola) bağlılığı olduğundan mecbur oluruq ki, bu yollar barede diqqetle mütalie edek. Bizi tekamül ve seadete çatdıra bilen yolu seçek, bizi bedbextlik ve fesada teref yönelden yoldan uzaq olaq.

Bu mesele de insanları dünyanın yaradanı barede mütalie ve axtarışlar aparmağa vadar eden sebeblerden biridir.

Qur`ani- Mecid bu barede buyurur: «(Ya Peyğember!) Menim sözümü (öyüd- nesiheti) dinleyib, onun en gözeline uyan bendelerime (Cenneti) müjde ver…»

<< 1 [2] 3 >>