oturmuwdu. Ne qeder hislerimi cerciveye salmaq istesem de olmurdu,bacara bilmirdim.
Demezdim ki,Leyla menden qorxub cekinirdi,yox,ozunu lazim olan qederiyle mudafie edirdi. Bilirdim ki,o artiq menim ona dost kimi olmadiqimi anlamiwdi,amma,hec cure bu movzunu qabartmirdi.
Artiq mektebe evvelki kimi deye-gule getmirdik. O,mendeki deyiwiklikden sora hetta lazim olmadiqda agzini da acmirdi.
Men ise,vicdan ezabiyla ozumu mehv edirdim. Camali qargamadiqim gun demek olar ki yox idi. Hetta,onu ellerimle bogub oldurmek istediyim vaxtlar da kifayet qederdi,amma,qorxdugum wey hebse duwmeyim deyildi,yox,meni deli adlandirsaniz da tek qorxdugum menim yoxlugumdan sora Leylanin bawqasina qismet ola bileceyi idi. Bunu duwundukce bu addimi atmirdim.Yeniyetme idim,beynimin esl qaynayan vaxti idi. Adeten o vaxtlar qorxulu kecid donemi idi deye aglimda min cure axmaq fikirler formalawirdi. Amma,yaxwi ki,men yeri gelende hislerime qalib gele bilirem. . .
Bir defe edebiyyat deqsi idi. Muellimimiz 25-26 yawlarinda cavan bir oglandi,6ay idi ki bize bu fenni o awilayirdi. Tam yadimda deyil movzu ne idi,amma,o,sinif boyu daniwa daniwa gezse de baxiwlarini Leyladan cekmirdi. Bu getdikce meni qiciqlandirirdi. Esebimden yerimde otura bilmirdim. Qalxib bu yawilgoz gencin agiz burnunu qirmaq isteyirdim. O,ise Leylaya baxa baxa dersi izah etmekde davam edirdi.
Dozmeyib ayaga qalxdim.
-Leyladan bawqa burda wagird yoxdu?
Haminin teeccublu baxiwlari mene yonelmiwdi. Amma,o an hec ne vecime deyildi. Yawilgoz meni birteher baxiwlarla suzub yanima geldi.
-bawa duwmedim?
Esirdim ve bilirdim ki, qulaqlarimacan qizarmiwam. Dilimi dinc qoymadim. Onda cox wey demiwdim,amma,yadimda qalan bir budu ki qiwqiraraq
-Leylaya niye ele baxirsiz ?O sizin tayiniz deyil!dedim.
Sinifdeki caxnawma,qizlarin gah mene,gah da Leylaya baxaraq pichapiclari,Leylanin qezeb ve qorxuyla qolumdan tutmasi ve yawilgozun kinli kinli mene baxmasi. . .her wey. . .her wey eseblerime toxunurdu.
-Agayev,derhal sinfi terk

<< 1 [2] 3 4 5 >>