Bir terefden cahiller, irticaçılar, nadanlar, melumatsızlar terefinden olan tehlüke. Beşer, daima cahil, xevaricvari, etaletli, özüneqapanmış, ağ-qaradan başqa reng seçmeyen firqe terefinden tehlükeye meruz qalıb. İkinci bir teref - mesuliyyet problemidir, daha deqiq desek, qorxulu ve tez yayılan bir mikrob olan mesuliyyetsizlik, biveclik sindromudur.

Misallara müraciet etsek, daha yaxşı olar. Diqqet yetirek: her zaman nadanlar, cahiller, insanı optimal inkişafdan saxlayanlar mövcud olublar. Resulallahdan (s) önce de olub, Resulallahın (s) mübarek zamanında da olub, Resulallahdan (s) sonra ise tarixde deqiqlikle göze çarpır. Misal üçün, xevaricler herekatı. Onlar öz qaragürühçü cahillikleri ile, Hezret Eli (e) kimi elm simvolunu mehv etmeye çalışıblar. Bir qeder yaxına gelsek, ele esrimizin evvelinde müselmanların içinde cahillik o miqdarda olub ki, elm, tereqqi, inkişaf daşıyıcıları olan insanların evini yandırıblar, günlerini qara edibler.

Buna misal olaraq, Mirmehemmed Kerim Qazi ağanı göstere bilerik. Müselman qadınların tehsil almaqlarının terefdarı olan bu alim, cahiller, qaragüruhçular terefinden defelerle hücüma meruz qalmışdır, hetta evi de yandırılmışdı. Günümüze de gelsek göreceyik ki, veziyyet heç de yaxşı deyil. Hem islamdankenar, hem de İslamın içinde cahilliyinden, nadanlığından beşerin inkişafına hedden ziyade zerbe vuranlar var. Bunlar meselenin bir terefi.

<< 1 [2]