Bismillehir-Rahmenir-Rahim!

Bugünkü mövzumuz - mübarek İslam dininin nezerinde elm ve mesuliyyetdir. Biz ele bir dövrde yaşayırıq ki, müxtelif tefekkür terzlerinin daşıyıcıları özlerinin müxtelif sahelere aid baxışlarını ictimaiyyetin nezerine teqdim etmekdedirler. Her bir mekteb ortalığa ne ise çıxarmağa çalışır. Kimse deyir biz edalet carçısıyıq, kimse texnikası ile öyünür, kimse müeyyen tarixi abideleri dağıtmaqla hesab edir ki, mütereqqi bir iş heyata keçirir ve s. Biz, bele bir özünemexsus zamanda, müxtelif fikirlerin meydana qoyulduğu bir zamanda yaşayırıq. Ve bu elaqede, mübarek dinimizin bilgiye, elme olan münasibetini bilmek – xüsusile önemlidir.


BİLİKLERİN EN YAXŞISI


Mübarek İslam dininin nezerinde insanın insaniyyeti iki möhkem esasa söykenir. O iki esasdan birincisi elmdir, agahlıqdır, bilikdir. İkinci esas, ikinci bünövre ise - mesuliyyetdir. İnsan ne qeder bilikli olsa, ne qeder melumatlı olsa, ne qeder savadlı olsa, amma bunun müqabilinde mesuliyyetli olmasa, ortalığa müsbet bir şey çıxmaz. İslamın nezerinde insanın insanlığı, insanın insan kimi kamala çatması bilik, elm, agahlıqla beraber, eyni zamanda, öz insani mesuliyyetini hiss etmesindedir. Eger insanda elm, bilik, agahlıq, düşünce, tefekkürle yanaşı, mesuliyyet de özüne yer tapsa, İslamın mübarek nezerinde o insan tam suretde kamil insan kimi yetişe biler.

Beli, İslamda elmin meqamı şox yüksekdir. Allahın Peyğemberi (s) buyurub: “Elm öyrenin, hetta Çinde olsa da bele. Çünki, elm öyrenmek her bir müselmana vacibdir”.

İmam Eliden (e) neql edirler: “Alim ölmüş olsa bele, sağdır. Nadan ise diri olsa da, ölmüşdür”.

Amma bu yükseklik, bu alilik elm adamından böyük mesuliyyet teleb edir. Resuli-Ekrem (s) buyurub: “Kimin elmi çoxalarsa ve doğru yola meyli artmazsa, Allahdan uzaq düşmeyinden qeyri bir artımı olmaz”.

İmam Eli (e) buyurub: “Biliklerin en yaxşısı – seni islah eden bilikdir”.

Ümumiyyetle, beşer her zaman iki terefden tehlüke ile üzleşmişdir ve üzleşmekdedir.

[1] 2 >>