İmam Sadiqin (e) dövründe bir şexs Peyğember (s) mescidinde iddia etdi ki, kim elinde ne gizletse, ne olduğunu ona deye bilerem. Camaat onun başına yığışdı. Here elinde bir şey gizledib, ondan ne olduğunu soruşur, o da hamıya doğru cavab verirdi. Mescidde böyük ses-küy var idi. Camaat bir-birinin üstüne çıxır, qeybden xeber veren bu adamın kim olduğunu görmek isteyirdi. Bu esnada İmam Sadiq (e) mescide daxil oldu. İzdihamı görüb, sebebini soruşdu. Camaat hemin şexs haqqında danışdı. İmam (e) ireli getdi. Elinde bir şey gizledib, ondan soruşdu ki, elimdeki nedir? Sehrbaz şexs bir qeder fikre getdi. İmam (e) soruşdu ki, elimde ne olduğunu tapa bilmirsen? Qeribe adam dedi:”Elinizdekinin ne olduğunu bilirem. Amma meni heyrete salan odur ki, onu nece elde etmisiniz?” İmam soruşdu ki, elimde ne var? Şexs dedi: “Men indi baxdım ve gördüm ki, alemde her şey öz yerindedir. Yalnız bir deyişiklik var. Bir adada bir quş iki yumurta qoymuşdu. İndi onlardan biri yoxdur ve o yumurta sizin elinizde olmalıdır.” İmam “doğrudur” buyurdu, elini açdı ve quş yumurtasını camaata gösterdi. Ondan soruşdu ki, bu elmi ve bacarığı nece elde etmisen? Qeribe adam cavab verdi ki, nefs isteklerime qarşı çıxmışam, üreyim istediyinin eksine getmişem. İmam buyurdu ki, müselman olmaq isteyirsenmi? Hemin şexs imtina etdi. İmam buyurdu: “Axı sen özün dedin ki, üreyim istediyinin eksine gedirem. Ne üçün indi üreyinin istediyini edirsen, nefsine qarşı çıxmırsan?”
Cavab tapa bilmeyen şexs İmamın (e) sözlerini qebul edib, müselman oldu.
