Hicretin 10-cu ilinde Peyğember (s) sonuncu hecc ziyaretinden - «Heccül-vida»dan qayıdarken, Zucan adlı yere yetişdikde, ona yeni bir vehy nazil oldu. Allah Teala Peyğembere (s) buyururdu: «Ey Resul! Sene nazil olanları insanlara çatdır, eger bu işi görmesen, öz risaletini (peyğemberlik missiyasını) tamamlamamış olursan…». («Maide» suresi, 67)

Bundan sonra Peyğember (s) Cuhfe adlı yerde yol ayrıcına çatanda, dayanmaq barede gösteriş verdi. Sonra yüz minden artıq zevvarın qarşısında, deve palanlarından düzeldilmiş minberin üstüne çıxaraq, müselmanlara dedi: «Ey insanlar! Men tezlikle sizin aranızdan gedeceyem, menim öhdemde de mesuliyyet var, sizin öhdenizde de. Siz mene nece şehadet verirsiniz?». Hamı uca sesle dedi: «Biz şehadet veririk ki, sen peyğemberlik vezifeni yerine yetirmisen, xeyirxahlıq şertlerine esaslanaraq, bizim hidayet olmağımız üçün son dereje ezmle çalışmısan, Allah bunun evezinde sene savab mükafatı versin!». Sonra Peyğember (s) buyurdu: «Siz Allahın birliyine, menim peyğemberliyime, Qiyamet gününün haqq olmasına ve hemin gün ölenlerin imtahan vermek üçün yeniden dirilmesine inanırsınızmı?». Hamı cavabında dedi: «Beli, inanırıq!». Resuli-Ekrem (s) dedi: «İlahi, şahid ol!». Sonra o, Hezret Elinin (e) elinden tutub qaldırdı ki, hamı onu görsün, orada olanlar hamısı onu tanısın. Peyğember (s) buyurdu: «Möminlerin özlerine nisbetde en üstün olan şexs kimdir?» - müselmanlar cavab verdi: «Allah ve onun peyğemberi daha yaxşı bilir!». Peyğember (s) buyurdu: «Allah Tebareke ve Teala menim mövlam ve rehberimdir, men ise iman getirenlerin rehberiyem ve onların işlerinde özlerinden daha mesuliyyetliyem!». Sonra buyurdu: «Men her kimin rehberiyemse, bu Eli (e) onun rehberidir». Bu sözleri dörd defe tekrar etdi ve sonra dua etdi: «İlahi! Eli (e) ile dostluq edenlerle dostluq et, düşmenleri ile düşmen ol, onu sevenleri sev, ona qarşı qezebli olanlara sen de qezebli ol, ona kömek edenlere kömek et, ona kömek etmekden boyun qaçıranlara kömek etme, onu haqqdan

[1] 2 >>