Hezret Mühemmedin (s) yatağındadır.

Aman Allah! Burada heyecan meni bürüyür. Resulun (s) canı olan insan, özünü feda etmeye hazır olub. Eziz Rebbimiz bu fedakarlığı Öz ayelerinde vesf edib. Gözümü heyret dolu göz yaşları bürüyür. Özümü birteher ele alıb, Allahın müqerreb meleklerinden soruşuram: “Yaxşı, bes siz burada ne edirsiniz, ey Allahın müqerreb melekleri?!” - “Bize Rebbimiz terefinden xitab olundu ki, bizim ikimizin (Hezret Cebrayıl ve Hezret Mikayıl) arasında qardaşlıq qerar verilib. Bundan elave, birimizin ömrü digerinden uzun qerar verilib. Bizden soruldu ki, hansımız hazırıq digerine ömrümüzü verek. Her ikimiz uzun ömür istedik. Buradaca bize bu yere, bu yatağa teref baxmağı buyurdular. Orada Hezret Elini (e) gördük. Gördük ki, nece qardaşı Hezret Mühemmedin (s) yerinde uzanıb ve özünü onun üçün feda etmeye hazırdır. Yere enib onu düşmenlerden qorumaq emrini aldıq. Belece yere endik”, - deye cavab verirler.

Melekler mene anlatdıqca, hansı bir nurani sehnenin şahidi olduğumu anlayıram. Anlayıram ki, Allahdan hicret buyuruşu alan Hezret Muhemmedin (s) yatağında, düşmenleri çaşdırmaq üçün onun yerine uzanıb, canını feda etmeye hazır olan Hezret Elinin (e) növbeti Allaha bendelik sehnesinin şahidi olmuşam. Belece “Leyletul-mebit”in şahidi oldum. Besetden düz 13 il sonra baş veren bir gecenin.

Beli, salam olsun sizlere, ey ümmet! Her ilde bir defe sizlere baş çekerem. Menim gelişimle ezadar ehli qaradan çıxar. Menim gelişimle meherrem-sefer eyyamı biter. Menim gelişimle “Leyletul-mebit”(“Yatmaq gecesi”) insanların yadına düşer. “İnsanlardan elesi de var ki, Allahın razılığı üçün öz canını satır. Allah bendelere qarşı çox şefqetli ve mehribandır” (“Beqere”, 207) ayesinin nazil olma şeninin sebebkarı olan insanın, öz canını feda etmeye hazır olan insanın hekayetini insanlar tekrar-tekrar xatırlayaraq, fedakarlıq adına ucalan bu sehneden vücudi bir zövq alarlar.

He, unutdum deyem. Men rebiyül-evvel ayının hilalıyam.

Allah amanında qalın.

Hacı

<< 1 [2] 3 >>