Yoxluğun küreyime batdı bir bıçaq kimi axıdar daşa, torpağa qanımı. Dünya seninle aydın ve gözel idi, İndi min güneş çıxsa aydınlata bilmez qaranlığımı...

Bu gece gözlerinde ayın çıxmasını gözle, ulduzlara toxunmağa çalış toxuna bilmediyin üçün üzülme onları seyr etmekle kifayetlen, menim seni özlemekle kifayetlendiyim kimi.

Ya deyerimi bileydin, ya da deyerin itmeden geleydin

Sen, Solğun payızlardakı mavi yağışım, Qış ayazında yaz güneşimsen. Buludlardaki gizli xülyalarım, Her günün sonunda darıxdığımsan. Üzün qeder temizdir qelbin, Hansı sevgi ala biler yerini? Yoxluğun yağışa yazı yazmaq qeder çetin, sensizlik ölüm qeder acı...

Seherleri sevirem, insanları sevirem, filmleri, mahnıları, kitabları, isti çöreyi, geniş süfreleri, şokoladı, balaca körpeleri, külekde yarpaq olmağı, geceleri ulduz olmağı, yaz gecesinde yağış olmağı sevdim... Ve en çoxda seni sevdim, Hemişe yoxluğunda...

Çetinlik çekecek qeder gücüm acı çekecek qeder sebrim qalmasa da Seni sevecek qeder üreyim her zaman vardır. Dağlarda 4 fesil erimeyen qar kimi; yoxluğunda üreyimden eksilmeyensen sevgi.

Bir gün anlarsan xeyal qurmağı; Gözlemeyi, ümid etmeyi. Lenet edersen yaşadığına... Keçmişden ne qalmışsa söker atarsan... Seni sevdiyimi bax o gün anlarsan.

Bütün qedehlerimi hemişe sene qaldırıram, Hemişe senin üçün bu bir bir boşalan qedehler ümidsizliyim, serxoşluğum senin eserin.

Gederem men ümidsizce yelkensiz gemi meseli, hesretin vurur meni vefasız bir xencer kimi. Sanmaki qorxuram men ölümden acı ayrılıqdan qorxuram. Sen sensizlik ne demekdir bilmezsenki, ayrılıqdan acı ölümden gerçek...

Geceler yatmaq üçün deyil, darıxmaq üçün var sanki...

Darıxmaqdan daha çetin bir şey varsa o da darıxdığını darıxdığın adama söyleye bilmemek.

Sevgime layiq olmayan sen ahıma qurban olmağa alışarsan.

Xatireler iz buraxır onu göz yaşları kimi sile bilmezsen!

Belke de ebes yere yazıram. Belke de ebes yere seni narahat edirem. Meqsedim bu deyil men sadece seni unutmadığımı

[1] 2 >>