Kişi qadınsız yaşaya bilmir. Çünki onun heyatında meditasiya çatmır. Meditasiya - özünle rahat olmaq senetidi. Meditasiya - xoşbext tenhalıqdı. Meditasiya eden adam tenhalıqdan günlerle, aylarla bezmeye biler, özü ile darıxmaz, öz tekliyinden zövq alar. Meditasiya eden adam meclislere can atmır , teklikden qorxmur. Ona öz dünyası bes edir, ekstaz içinde, daxili rahatlıqla yaşayır.
Tek qala bilmeyen adamın hemişe mütleq kimese ehtiyacı olur. Hemişe yanında adam isteyir. Bu insanı asılı edir. Her kes teklikden bezib. Hamı darıxır. Hamı ümid edir ki, kimse onu bu teklikden xilas edecek, darıxmağa qoymayacaq. Evvelden bele olur. Bir yerde yaşayandan sonra melum olur ki, darıxmaq hissi krçmeyib. Eksine, ikiqat artıb, çoxalıb. İnsanlar bir yerde yaşadıqca bir-birini yaxşı tanıyırlar, heç bir maraq qalmır, her şey aşkar olur, gözlenilen olur. Buna göre de küçede cansız yeriyen cütlük görende bilirsen ki, er-ervaddı. Ancaq qucaqlaşan, şenlenen, sevincle gezişen cütlük görende fikirleşirsen ki, evli deyiller. Ya kişi kiminse eridi, ya qadın kiminse arvadıdı. Ya da hele evlenmeyibler.
Başqası ile ünsiyyet ona göre zamanla cehenneme çevrile bilir ki, insana özü ile maraqsızdı. Onun içi boşluqdadı. Özü ile darıxan, özü maraqsız olan adam istenilen halda başqası ile de bir müddetden sonra darıxacaq. Çünki o, darıxmamağın yolunu bilmir. O, başqasını çıxış yolu kimi seçir. Amma bu çıxış yolu ola bilmez. Her şey özünden başlayır, özünde de bitmelidi.
Maraq senden çıxıb kenara yayılır, etrafa dağılır, heyatında olan adamlara ötürülür ve onlardan keçib özüne qayıdır. Özünde olmayan bir şeyi başqasından gözleme.
Gözleme kimse senin tekliyini paylaşacaq. Özün özünü yorursansa, başqasını da yoracaqsan. Sen adamların içini görmürsen. Hamı kederini gizlemek üçün yalandan gülümseyir. Qorxur ki, gülmese qefilden özünü saxlaya bilmez, ağlayar. Sen de kiminlese belece tanış olursan. Yaxınlaşdıqca onun içindeki ezablar üze çıxır. Melum olur ki, o da senin kimi sedeqeye, himayeye

[1] 2 >>