Sen ele bilirsen,
meni terk etsen
göy üzü çökecek, ulduz axacaq
gece düşmeyecek,
gün doğmayacaq?
gör kimler terk edib, unudub, atıb
eh, hardan bilesen senden önce de
bunu yaşamışam
bir az darıxıb
sonra alışmışam bu get-gellere.
bilirsen,
evvel de geden çox olub
gör kimler ağladıb,
kimler ovudub.
sonra peşman olub geri dönenler
arxamca qan-qarğış eden de olub
ürek üzü berkdir, çoxdan unudub...
çoxdan unudulub
çıxıb gedenler...
sen de hamı kimi çıxıb gedirsen
ne ferqi
kimse var,
ya kimse yoxdu.
bizde qadın çoxdu kişi sayından
bir de ne ferqi var sevenim çoxdu?
Vallah, vicdan haqqı
inan sözüme
hele ki, yerine namized yoxdu...
gedirsen,
bu qeder kandarda durma
qapını tez bağla
hava soyuqdu...
menden gedenlerden xeber al,
soruş.
yaman laqeyidem
etibarsızam.
“yaman unutqanam,
üreyi daşam.”
sene deyecekler nece adamam.
sene deyecekler nece “oğraşam”.
men yorğun adamam, bağışla, çıx get
çıx get,
ne qeder ki, ağlamamışam.
sen ele bilirsen bütün şairler
içir,
tenha qalır,
sonra ağlayır?
sen ele bilirsen terk edilenler
debden yox,
derdinden saqqal saxlayır?
sen ele bilirsen,
hezin mahnılar
senin boşluğunu doldurmayacaq?
ele bilirsen ki, daha bu evde
heç kese şeirler oxunmayacaq?
vallah,
vicdan haqqı,
narahat olma.
vallah düz sözümdü, çıx get, yubanma
meni xoşbext etmir birlikde olmaq
menim ki, yalqızlıq,
teklikdi ancaq.
bir de qadan alım
açarı qoy get,
qapını bağlama,
gelen olacaq.
