istifade etmişik.)
-Ты влюбился в другую? (Başqasına vurulmusan?)
-Это уже тебя не касается. (Bu sene dexli yoxdu.)
-Значит всё? (Yeni bitdi?)
-Да... Прости, я не хотел, чтобы так получилось. Насчёт дел не волнуйся, все будет продолжаться в том же порядке. (Beli.... Bağışla bele olsun istemezdim. İşlerine göre narahat olma eyni qaydada davam edecek.)
-Хорошо.... Удачи тебе. (Yaxşı..... Uğurlar sene.)
-Спасибо...И тебе. (Sağol.... Senede.)
Danışığı sonlandırıb derinden "oh" çekdim, çiyinlerimden ağır yük götürülmüşdü sanki. Artıq Mehsetiden başqa heç ne düşüne bilmirdim. Onu düşünerek özümü yuxuya teslim etdim...
Mehseti.
Bu adam ağlını itirmişdi, hetta deqiq deyerdim ki, delidi. Niye menim qabağıma normal, ağlı başında biri çıxmırdı bilmirem. Evlilik oyunu imiş, evliliyim yalan ola bilerdi amma qolumdakı "damğa" ve qanunlar qarşısında evli olduğum heqiqet idi. Men Babekin qurbanı olduğumu, onun esareti altında olduğumu yaxşı bilirdim. Bu esaretden qurtulmağı özümde isteyirdim ancaq bunun yolu bu deyildi, bir kişinin meni başqa bir kişinin elinden qurtarmağına ehtyacım yox idi. Bunu ancaq özüm ede bilerdim. 4 il evvel etdiyim sehvin izlerini özüm temizleye bilerdim. Niye bilmirem amma Babekden qurtulmağı indi daha çox isteyirdim. O gün qerar vermişdim, ne olur olsun bu işi bitirmeli idim. Bir heqiqetde o idi ki, men Qabilin getmemesine sevinmişdim. Burda qalmasını hele de menim üçün qalmasını düşündükce meni heyecan bürüyür, ürek ritmim süretini artırırdı. Qabil ağlıma geldiyi zaman özümde baş veren bu deyişimi sevmirdim, sanki ruhum bedenimden aralanacaqmış kimi hiss edirdim. Qorxu ve sekseke bürüyürdü canımı. Bu düşünceler ile eve çatmışdım, taksiden enib içeri daxil oldum. Şefiqe ana yatmamışdı.
-Ana niye yatmamısız?
-Seninle danışmaq istediklerim var.
-Ne barede?
-Mehseti men artıq Sayifi idare ede bilmirem, bacarmıram bu uşaqla.
-Ne oldu ki?
-Sen yorğun gelmişdin deye heçne demedim amma bugün baxcada bir uşaqla dava edib.
-Niye? Neye

<< 1 [2] 3 4 5 >>