Yazdı mı bir kere senden, durmaz daha bu qelem,
Baxarken sene qelbini hiss etmir aha bu gede.
Ayağımın altından yer küresi itir herden,
Sözler iti herden, bir baxışın yetir herden.
Sen istesen yar sine qefesimi qelbimi yerinden çıxar, hiss etmem,
Risk etmem gözlerine baxmağa çox, hem hetta sene bele izletmem.
Nefesini dodağda duyuram, sen boş qelbime teşrif buyuran,
Qoluna sarılıb uyuyam izin ver, gözümü gözlerinle doyuram.
Yağış islatsın dodağlarını, men qısqanım yağışı,
Senle vaxt uçur, sevgilim, zaman menle yarışır.
Saçlarını dolayıb elime, iyleyib qoxunu özüme gelim,
“Seni sevirem” sözü lüğetimde en xoş söz bedelim.
Uzaq salmaz seni menden yeqin bed elim,
Besimdi yanımda qelem, kağız, bir-iki söz ve delim.
Gelme buralara bura qan, ya da ki qurtar meni celd buradan,
Beyinde bir ses deyir: “Qelbe qıfıl vur, cefteni bur, adam
