Quran-i Kerimde sehv axtaran şerqşünasın geldiyi netice!

Xristianlığın derin bilicisi, Bibliyanın görkemli tedqiqatçısı şerqşünas alim Dr. Miller sehv tapmaq meqsedi ile Qurani–Kerimi oxumaq qerarına gelir ve düşünür ki, tapılacaq sehvler müselmanların xristianlığa çağırılması zamanı işe yaraya biler.

O, ele hesab edirdi ki, Quran sehralardan ve bu qebilden olan şeyler haqda 14 esr bundan qabaq yazılmış qedim bir kitabdır. Ancaq Quranda gördükleri onu dehşete getirdi. O, Quranda Peyğemberin (s) xanımı Hz. Aişe ve qızı Fatime (Allah onlardan razı olsun!) haqqında bir dene de olsun aye ve sureye rast gelmediyi halda, orada Hz. Meryeme aid bütöv bir surenin olması faktının şahidi oldu. Alim bir çox xristian kitabında ve incillerde Hz. Meryeme aid bezi melumatların olduğunu bildirse de Quranda Hz. Meryeme verilen ehemiyyetin üstünlüyünü etiraf edib. Diger terefden, Mehemmed peyğemberini adının Quranda beş defe çekildiyi halda İsa peyğemberin adının orada 25 defe qeyd edilmesi onu olduqca heyrete getirib.

Bütün bunlarla yanaşı, Miller Quranı oxumağa davam edir. “en-Nisa” suresinin 82-ci ayesini – “Onlar Qur’an baresinde (onun Allah kelamı olması haqqında) düşünmezlermi? Eger o, Allahdan qeyrisi terefinden olsaydı, elbette, onda çoxlu ziddiyyet (ixtilaf, uyğunsuzluq) tapardılar!” oxuduğu zaman daha da heyretlenir ve bu aye haqqında yazır: “Bildiyimiz kimi, hal-hazırda bütün elmi naliyyetler sehvlerin ortaya çıxarılması, yaxud da ireli sürülmüş nezeriyyelerde sehvlerden uzaq qalmaq prinsipine esaslanır ki, bunu vasitesi ile de her hansı bir elmi keşfin doğruluğu sübuta yetirilir. Çox qeribedir ki, Quran hem müselmanları, hem de qeyrilerini onun özünde sehv axtarmağa çağırır. Hetta bununla kifayetlenmeyerek, isteseler bele, onda sehv tapa bilmeyeceklerini bildirerek, onlara meydan oxuyur”.

Daha sonra şerqşünas alim sözlerine bele davam edir: “Yer üzünde heç bir alim, ve ya yazıçı her hansı bir kitab yazdıqdan sonra onda heç bir sehvin olmaması iddiasına cüret

[1] 2 3 ... 5 >>