Ebu Hüreyre revayet edirdi ki, o, peyğemberin bele dediyini eşidib: Adem oğullarının yandırdığı od, cehennem Odunun yetmişde biri qederdir (Buxarı, Müslim). Bir defe Kab, Ömer ibn el-Xettaba deyib: Eger Cehennemin qapıları bu dünyaya heç olmasa öküzün burnunun deliyi qeder şerqde açılsaydı, qerbdeki adamın beyni qaynayıb tökülerdi.
Peyğember (S,e.v.) hemçinin deyib: Cehennemin Odunu o ağ olana kimi min il qalayıblar, sonra qırmızı olana kimi daha min il ve sonra qara olana kimi daha min il yandırmışlar. O zülmet gece kimi qaradır (et-Tirmizi, İbn Mace).
Uca Allah deyib: Onları zillet basar. Onların üzü, sanki gecenin zülmet parçaları ile örtülmüşdür. Onlar Cehennemlikdirler, özleri de orada ebedi qalacaqlar! (Yunus,27).
Heqiqeten, insan Cehennem odunu tesevvür ede bilmir, amma ona, her şeyi udmağa hazır olan bu dünyanın oduna baxmaq kifayet eder. Buna göre de mömin ecdadlarımız, ona baxdıqda, Allahdan qorxu hissi keçiribler. Uca Allah deyib: Bes (yaş ağacdan) yandırdığınız oda ne deyirsiniz Onun ağacını yaradan sizsiniz, yoxsa Biz! Biz onu (sizi cehennem odu ile qorxutmaqdan ötrü) ibret dersi ve sehrada olan müsfirlerin faydalanması üçün yaratdıq El-Vaqie,71-73). Allah, bu dünyanın odunu, cehennem Odu haqqında xeberdarlıq etdi, o Od ki, qaradır, istidir.
