tutub çekişdirerek metbexe getirdim ve telesik yemek hazırlamağa başladım.
-Yeqin sizde heçne yemediniz Senem xanım.
Azerin sesinde ki,eseb notlarını duyub üzümü gizlederek dillendim.
-Yox men yedim.
-Ele? Deqiq?
-He.
-Mensiz nece keçdi boğazından?
Ele dediyim üçün çox pis olmuşdum.Arxaya dönüb Azeri qucaqladım.
-Yalan dedim yemedim
-Bilirem...Atam demişdi,zarafat etdim.
Başımı qaldırıb sert baxış atdım.
-Heey yağ yandı.
Azerin qeh qeheleri evin her yanında eks seda verir,divarlar gülürdü ele bil.
Hazırladıqlarımı masaya düzüb yemeye başladıq.Azerin gülümseyerek iştahla yemesi ve ara bir menimle zarafat etmesi sanki yemeye dahada dad qatırdı.Yediyimiz en gözel axşam yemeyi idi.
-Heyatımda bucür dadlı qayğanaq yediymi xatırlamıram.Elave nese qatmısan?
-Yox heçne.
-Sevgini qatmısan yeqin.
Azer sözünü deyib göz vurmuşdu.Bu axşam men dünyanın en xoşbext insanlarından biri idim.Sevdiyim adam tam qarşımda idi ve o adam terefinde sevildiymi bilmek mene terifi olmaz bir sevinc bexş edirdi.
Azer haqlı idi,dünyanın en bahalı restoranında hazırlanan,en dadlı yemek bele bu qayğanağın yanında heç idi. Sevmeyin elecede sevilmeyin bu qeder önemli olduğunu sanki indi anlayır,indi hiss edirdim.Bu 24-saatlıq ayrılıq bizim bezi şeyleri anlamağımıza sebeb olmuşdu.Sahib olduqlarımızın deyerini göstermişdi desem daha doğru olardı.
Yemek bitdikden sonra süfreni toplarken Azer yorğun olmasına baxmayaraq kömek etmişdi.
-Yorğun görünürsen get yat,özüm hell ederem.
-Yaxşıyam men,hem danışmaq istediklerim var.
-Yaxşı men çay süzüm.
Çay süzüb Azerle üz üze oturdum.
-Men haradan başlıyım bilmirem...Zara bizim xestexanada işe başladığı zaman teze aile qurmuşdu.Men elece de xestexanadakı her kes hörmetle yanaşırdı.O,da herkese yaxın davranan biri idi.Daha sonra eri ile prablemleri olduğunu öyrendim ve o zaman bacardığım qeder destek olmağa çalışdım hem maddi hem menevi...Bir gece evime geldi yaralı idi eri berk döymüşdü.Bir neçe gün evimde qaldı,o zamanlar başqa evde

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>