Ayrılmaz deme sakın…
Ayrılır.. Et tırnaktan…koyun kuzudan…yavru anadan..ayrılır…
Ayrılmaz deme…Ayrıldıysa şems mevlana’dan,Ayrıldıy’sa ay bile dünya’dan
Vakti gelince mecnun bile leyla’dan usul usul ayrılır…
Ayrılır görmez misin.
Bahçeler ayrılır, bağlar ayrılır,
Sıra sıra dizilen dağlar ayrılır,
Ansızın gelir ecel,
Gülenler ayrılır,ağlayanlar ayrılır
Ölenler ayrılır,Kalan sağlar ayrılır…
Bir muzice olur,Şavk ile hilal tam ortadan ayrılır,
İman edenler, inkar edenler ayrılır!
Firavundan elbette ki Hz.Musa ayrılır.
Cennetten iki sevgili kul iner aleme
Hz. Adem Hz. Havva’dan ayrılır..
Kardeş kardeşten huyda ayrılır
Yusuf Yakup’tan kuyuda ayrılır
Yağmurlar gökden,yapraklar daldan
Sırat ile cehennem cennet’ten ayrılır.
Kelimeler hece hece,sayılar rakam rakam
Cehennem derin derin,cennet bahçe bahçe
Peygamberler bile makam makam ayrılır..
Demir aldımı bir kere
Gemiler limandan ayrılır
Kalanlar gidenden,
Elveda sözü dil’den,gözyaşı gözden ayrılır
Kalp bile aynı çarpmaz her daim
Her duyguda ritim ritim ayrılır
Mevsimi geldi mi sılasından
Kanat çırparak Göçmen kuşlar da ayrılır
Bir insanoğlu düşmeye görsün
Düşman dost’dan dost düşmandan ayrılır
Yaşayan bilir ancak
İyi gün kötü günden ayrılır
Tarih tekerrür etmez
Bir ince detay ile,tekerrür bile birbirinden ayrılır..!
