Havadan danışır bir gözel xanım.
“Yağış yağacaqdır, qar yağacaqdır.
Gah güneş çıxacaq, gah ay doğacaq,
Havalar tutulub, açılacaqdır”.
Menim Güneşim de, Ayım da sensen.
Onu sinoptikler ne bilir axı?
Sen bir az qıyqacı baxanda mene
Menim gözlerimde ildırım çaxır.
Bir güllü-çiçekli bahar gününde
Soyuq baxışınla qış gelir senin.
Menim taleyime yağışlar yağır,
Ele ki, gözüne yaş gelir senin.
Söz var, dolu kimi yağır başıma,
Söz var, duman olub yolumu kesir.
Menden inciyende, menden küsende,
Qelbimde sop-soyuq külekler esir.
Seni gözleyirem, hele bilmirem
Yağış yağacaqmı, qar yağacaqmı...
Menim bu eşqimin semalarında
Havalar tutulub-açılacaqmı?
Havadan danışır bir gözel xanım.
Hardasa qar tökür, ya yağış yağır,
Hardasa ay batır, ya güneş çıxır.
Menim Güneşim de, Ayım da sensen,
Onu sinoptikler ne bilir axi.,,?
